வானமே எல்லை

 

காகம் ஒன்று இறைச்சியைக் காலில் கவ்வியபடி சாப்பிட இடம் தேடி அலைந்தது. கழுகுக் கூட்டம் ஒன்று காகத்தைத் துரத்தின. பதட்டமுடன் உயரே பறக்க காகம் முயற்சித்தது. கழுகுகளும் விட்ட பாடில்லை.  இதைக் கவனித்த கருடன் ஒன்று காகமே உனக்கு என்ன ஆச்சு? எனக் கேட்டது.  அதற்கு காகம் என்னக் கொல்லும் நோக்கத்துடன் கழுகுக் கூட்டம் விரட்டுகின்றன. என மரண பீதியில் சொன்னது.

நண்பனே உன்னிடம் இருக்கும் இறைச்சிக்காக துரத்துகின்றன.  உன்னை கொல்ல அல்ல என்றது.  காகமும் இறைச்சியை விட்டுவிடவே கழுகு கூட்டம் அதை நோக்கி சென்றன.  புன்னகைத்த கருடன் இறைச்சி இருந்த வரை உனக்கு பிரச்னை  அதை விட்டதும் நிம்மதி என்றது.  ஆமோதித்த காகம் உண்மைதான் சிறிய இறைச்சியை கைவிட்டேன். இப்போது எனக்கு பரந்த வானம் எல்லையாகிவிட்டது, என உற்சாகமாக பறந்தது.

கதை சொல்லும் நீதி

காகம் கவ்விய இறைச்சி போல அகந்தை கோபம் பொறாமை போன்ர தீய பண்புகள் துன்பத்தை விளைவிக்கின்றன.  இவற்றை விட்டு விட்டால் நிம்மதி கிடைக்கும்  அகந்தை மிக்கவர்கள் போலி அடையாளத்தை உருவாக்கி நான் பெரிய ஆள் என்னை மதிக்க வேண்டும் என தற்பெருமையால் தவிக்கின்றனர்.  போலி கௌரவத்தை விட்டு வெளியேறுங்கள்  பெற்றோர் மனைவி குழந்தைகள் நண்பர்கள் உடன் பணிபுரிவோரின் பேச்சு செயலைக் கண்டு கோபம் கொள்கின்றனர். குறைகளை அன்புடன் சுட்டிக் காட்டித் திருத்துங்கள். திறமை அழகு பனம் என பிறருடன் ஒப்பிட்டு பொறாமையால் நிம்மதி இழக்கின்றனர் இருப்பதில் திருப்தி கொள்ளுங்கள்.

தசரதர் வழிபட்ட ஆதி ஜெகன்னாதர்

ராம நாதபுரம் மாவட்டம் திருப்புல்லாணியில் ஆதி ஜெகன்னாதப் பெருமாள் கோயில் உள்ளது.  இங்கு ராமரின் தந்தையான தசரதர் வழிபாடு செய்துள்ளார்.   முன்பொரு காலத்தில் புல்லவர்  காலவர் கண்ணவர் என்னும் மகரிஷிகள் தர்ப்பை புல் நிறைந்த காட்டில் தவமிருந்தனர்.  அவர்களுக்கு அரசமரமாக காட்சியளித்தார் மஹாவிஷ்ணு. அவரின் உண்மையான வடிவத்தைக் காண விரும்பிய மகரிஷிகள் தவத்தை தொடர்ந்தனர்.   அதன் பயனாக ஆதிஜெகன்னாத பெருமாளாக காட்சியளித்தார்.  இந்த் ஐடம் திருப்புல்லாணி ஆதிஜெகன்னாத பெருமாள் கோயிலாக விளங்குகிறது.

இக்கோயிலில் வழிபட்ட தசரதர் அயோத்தியில் புத்திரப்பேறுக்கான யாகம் ஒன்றை நடத்தினார்.  அதில் கிடைத்த பாயசத்தை மனைவியருக்கு கொடுத்தார்.  கருவுற்ற அவர்கள் ராமர் பரதர்  லட்சுமணர் சத்ருக்கனர் என நான்கு குழந்தைகளைப் பெற்றனர்.  புத்திர தோஷம் உள்ள தம்பதியர் இங்குள்ள சேதுக்கரை தீர்த்தத்தில் நீராடி கோயில் அளீக்கப்படும் பாயசத்தை குடித்தால் குழந்தை வரம் கிடைக்கும்.  ராவணனை அழிக்க இலங்கை செல்லும் முன் பாலம் அமைக்க கடலரசனின் அனுமதிக்காக காத்திருந்தார் ராமர்.  அப்போது தர்ப்பிய புல்லை பாயாக விரித்து ஓய்வெடுத்தார்  அதனால் இத்தலம் திருப்புல்லணை எனப் பெயர் பெற்றது.  தற்போது இதனை திருப்புல்லாணி என அழைக்கின்றனர்.

ராமருக்கு பிரம்மோற்சவம் சித்திரை மாதம் நடக்கிறது.  சன்னதியின் பின்புறம் உள்ள அரசமரத்தை மஹாவிஷ்ணுவாக கருதி வழிபடுகின்றனர்.  4 கிமீ தூரத்தில் உள்ள சேதுக்கரை தீர்த்தத்தில் அமாவாசையன்று பிதுர் வழிபாடு செய்கின்றனர்.

எப்படி செல்வது

ராம நாதபுரத்திலிருந்து 10கிமீ  ராமேஸ்வரத்திலிருந்து 75கிமீ

விசேஷ நாட்கள்

சித்திரை பிரம்மோற்சவம்   வைகுண்ட ஏகாதசி   அனுமன் ஜெயந்தி  ஸ்ரீ ராம நவமி

புத்தாண்டு காதல்

 

முன்பின் தெரியாத நபரை முக நூல் மூலம் காதலித்து வாழ்வை இழந்த பெண்கள் பலர் உள்ளனர். அவர்களுக்கான கதை இது.

காவிரிப்பூம்பட்டினத்தில் பிறந்த தர்மதத்தன் குழந்தையாக இருந்தபோதே பெற்றோரை இழந்தான்.  அவனது தாய்மாமனுக்கு குழந்தை இல்லாததால் தர்மதத்தனை வளர்த்தனர்.  அவனை அன்புடன் வளர்த்தாலும் தங்களுக்கென வாரிசு வேண்டும் என்ற ஆசை அவர்களுக்கு இருந்தது. கோயில் கோயிலாக வழிபட்டனர்.   தெய்வ அருளால் பெண் குழந்தை பிறந்தது.  விசாகா எனப் பெயரிட்டனர்.  மகள் பிறந்த பின்னும் தர்மதத்தன் மீது காட்டிய அன்பு குறையவில்லை. காலம் சென்றது.  இருவரும் பருவ வயதை அடைந்தனர். ஒருவரை ஒருவர் காதலிக்க ஆரம்பித்தனர்/

இதைக் கண்ட ஊரார் விசாகாவை கரித்துக்கொட்டினர்.  இவளுக்கு அத்தை மகனுடன் என்ன கொஞ்சல் வேண்டியிருக்கு  திருமணத்துக்கு முன் இருவருக்கும் என்ன பேச்சு? என பழித்தனர்.  இது கேட்டு விசாகா வருத்தமுடன் கோயிலுக்கு சென்றாள்.  கிருஷ்ணா   நீயும் ராதையும் எவ்வளவு காலம் காதலித்தீர்கள்  உங்கள் காதல் களங்கம் கண்டதா?  இந்த உலகம் நான் என் அத்தை மகனைத் தானே விரும்புகிறேன் அவரது விரல் கூட என் மீது பட்டதில்லையே  அப்படியிருந்தும் களங்கம் கற்பிக்கிறதே ஊர்  என்னோடு வந்து ஊராரிடம் என் காதல் பற்றி சொல் என வேண்டினாள்.  கிருஷ்ணர் அவள் முன் தோன்ரி காதலை களங்கப்படுத்திய ஊராரைக் கண்டித்தார். மக்களும் மன்னிப்பு கேட்டனர்.  அத்துடன் அவளது தயவால் தங்களுக்கு கடவுள் தரிசனம் கிடைத்ததை எண்ணி பாராட்டினார். இவ்வளவு நடந்த பின்னும் விசாகாவின் மனம் புண்படவே செய்தது.  ஊரார் தன் கற்பின் மீது சந்தேகப்பட்டதை எண்ணி அழுதாள்.

என் கற்புக்கு களங்கம் கற்பித்து ஊராரின் முன் உன்னை திருமணம் செய்ய விரும்பவில்லை. கன்னிமாடம் அமைத்து அதிலேயே வாழ்ந்து மடிகிறேன் என்றாள் விசாகா. எவ்வளவு சொல்லியும் பிடிவாதமாக இருந்ததால் மாடம்  மாடம் அமைத்தனர் பெற்றோர்   தர்மதத்தன் வெளியூர் போய்விட்டான்.   மாடத்திலிருந்த அவள் கிருஷ்ணா நான் மறுபிறவியில் இந்த பெற்றோர் வயிற்றில் பிறக்கவேண்டும்  என் அத்தான் தர்மதத்தனை காதலித்து திருமணம் செய்யவேண்டும் என வேண்டினாள்.  அதன்படியே மறுபிறப்பில் அவள் அவனையே மணம் புரிந்தாள்.  கன்னியரே காதல் புனிதமானது  பழகுபவர்களெல்லாம் நல்லவர்கள் என சொல்ல முடியாது.

ரமண மகரிஷியும் அருணாசலேஸ்வரமும்

திருவண்ணாமலை என்றவுடன் நமக்கு நினைவுக்கு வருவது ரமணமகரிஷிதான்  விருது நகர் மாவட்டத்திலுள்ள திருச்சுஷி கிராமத்தில் 1897 ல் பிறந்தவர் ரமணர்.  மதுரை பள்ளி ஒன்றில் செகண்டரி கிரேடு வரை படித்திருந்த ரமணர் தனது 16 வது வயதில் இறப்புக்கு மிக அருகில் சென்று வந்திருக்கிறார்.  உறவினர் ஒருவர் அவருக்கு சிவபுராணத்தையும் 63 நாயன்மார்கள் பற்றிய கதைகளையும் சொல்ல சிவபெருமான் ஜ்வாலை வடிவில் தோன்றிய அருணாசலத்தின் மீது ஈர்ப்பு ஏற்பட்டு திருவண்ணாமலிக்கு வந்து தியானத்தில் ஈடுபட்டு ஞானம் அடைந்திருக்கிறார்.

அருள்மிகு அருணாசலேஸ்வரர் சன்னதி எதிரில் பலமணி நேரங்கள் யாரிடமும் பேசாமல் அமர்ந்திருக்கிறார்.  பக்தர்கள் யாராவது உண்ண ஏதாவது கொடுத்தால் பசித்தால் மட்டுமே எடுத்துக்கொள்வாராம்.  கோயிலுக்கு வரும் பக்தர்கள்  பலரும் ரமணரின் தியானத்தைப் பார்த்து அவரிட்ம சென்று பேச முயன்றிருக்கிறார்கள்.  இதனால் தியானம் கலைந்த ரமணர் சிறிது காலம் கழித்து மலை மீதிருந்த ஒரு குகையில் சென்று தியானத்தில் அமர்ந்திருக்கிறார்.  அங்கும் மக்கள் வந்து அவருடைய தியானத்தை கலைக்கவே மலை மீது இன்னும் மேலே ஏறிச் சென்று அங்கிருந்து ஒரு யோகியின் சமாதியில் அமர்ந்திருக்கிறார்.  இதனால் எல்லாம் அவரை பார்க்க வரும் கூட்டம் குறையவில்லை.  இத்தனைக்கும் ரமணர் பிறரிடம் மிகவும் குறைவாகவே பேசியிருக்கிறார்.   பக்தர்கள் பலரும் பெரிய மனிதர்களும் அருணாசலம் வந்து ரமணரை நேரில் பார்த்து தங்கள் குறைகளைச் சொல்லியிருக்கிறார்கள்.  ரமணரின் முக்கியமான உபதேசம்  நான் யார்? என்பது பற்றி ஒவ்வொருவரும் அறிந்து கொள்ள வழிசெய்வதாகவே இருந்திருக்கிறது.

பக்தர்கள் அவருக்கு ஒரு ஆஸ்ரமத்தை அமைத்துக் கொடுத்தார்கள். அங்கு நாய் பூனை குரங்குகள் பசுக்கள் வந்து தங்கியிருந்திருக்கின்றன.  வெளி நாட்டினர் பலரும் மகரிஷியின் தீவிரபக்தர்கள்  எலும்புப்புற்று நோயால் தாக்கப்பட்ட மகரிஷி மருத்துவத்தை மறுத்தார்.  ஆஸ்ரமத்தின் மருத்துவர்கள் சென்னை மருத்துவர்கள் எவ்வளவோ சொல்லியும் புற்று நோய் பாதிக்கப்பட்ட கையை வெட்டி எடுக்க மறுத்து தியானத்திலேயே இருந்தார்.  உடலே நோய் கிருமிதான்  இதில் எந்தப் பகுதியை வெட்டியெடுப்பது? என்ற மகரிஷி 1970 ல் அவருடைய குகைப் பகுதியிலேயே மோட்சம் அடைந்தார். என்றாலும் இன்றுவரை திருவண்ணாமலையில் அருணாசலேஸ்வரரை தரிசிக்க வருபவர்கள் ரமண மகரிஷி குகையையும் பக்தர்கள் அவருக்காக ஏற்படுத்திய ரமணாஸ்ரமத்தையும் காணாமல் செல்வதில்லை.

 

தகவல் நன்றி    குமுதம் சினேகிதி

பெற்ற தாயும் பிறந்த நாடும் ஒன்றே

 

1935ல் நாடெங்கும் மருத்துவம் சட்டம் வணிகம் என பல துறை சார்ந்தவர்கள் ஆங்கிலேயருக்கு எதிராக அகிம்சை வழியில் போராட்டம் செய்தனர்.  அவர்களில் பலர் கைது செய்யப்பட்டு கோல்கட்டாவுக்கு அருகிலுள்ள மிட்னாபூர் சிறையில் அடைக்கப்பட்டனர்.

அந்த சமயத்தில் காஞ்சிப்பெரியவர் மிட்னாபூரில் முகாமிட்டிருந்தார்.  இதை கேள்விப்பட்ட சுதந்திர போராட்ட வீர்ர்கள் சுவாமிகளை தரிசிக்க விரும்பினர்.  சிறை அதிகாரியிடம் அனுமதி கேட்டனர்.  ஆங்கிலேயரான அவர் கண்டிப்பு மிக்கவர் என்றாலும் வீர்ர்களின் ஆன்மிக சிந்தனையை தடுக்க விரும்பவில்லை. தானும் அவர்களுடன் வருவதாகவும் மாலை 5.00 மணிக்கு கிளம்பி ஒரு மணி நேரத்திற்குள் தரிசித்து விட்டு திரும்ப வேண்டும் என்றும் கட்டுப்பாடு விதித்தார்

வீர்ர்கள் சென்றபோது அங்கு மாலை நேர வழிபாட்டில் இருந்தார் காஞ்சிப்பெரியவர். நேரம் கடந்ததால் மணி ஐந்தேமுக்கால் ஆனது.  எப்போது காஞ்சிப்பெரியவர் வருவார்.  ஆறு மணிக்குள் சிறைக்குத் திரும்பவேண்டுமே என யோசித்த வீர்ர்கள் சிறைக்கு புறப்பட தயாராகி விட்டனர்.  இந்த நிலையில் விரைவாக பூஜை முடித்த சுவாமிகள் வெளியே வந்தார்  அவரைக் கண்ட வீர்ர்கள் உள்ளம் உருகினர்.  தனிப்பட்ட கோரிக்கை எதுவும் தோன்றவில்லை.  ஒருமித்த குரலில் நம் நாடு சுதந்திரம் பெறவேண்டும் என பணிவுடன் வேண்டினர்.

பெற்ற தாயும் பிறந்த நாடும் ஒன்றே அம்பாள் அருளால் நம் பாரத தேசம் சுதந்திரம் பெறும் என்று வாழ்த்தி பிரசாதம் வழங்கினார்.  அதைக் கண்ட அதிகாரி ஆச்சரியப்பட்டார். துப்பாக்கிக்குக் கூட அஞ்சாமல்  நிமிர்ந்து நிற்பவர்கள் சுவாமிகளின் அன்புக்கு அடங்கி பவ்யமாக இருக்கிறார்களே? பக்தி பரவசத்தால் அவர்களுக்கு கண்ணீர் ததும்புகிறதே? வேறெந்த நாட்டிலும் இப்படி ஒரு தெய்வீக நிலையைக் காண முடியாது. காஞ்சிப்பெரியவர் போன்ற மஹான்களும் வேறெங்கும் இருக்க வாய்ப்பு இல்லை என்பதை அறிந்தார்.

அதிகாரி தனது நாட்குறிப்பில் சுவாமிகளின் மீது போராட்ட வீர்ர்கள் கொண்டிருந்த அன்பு பக்தியை நேரில் கண்டேன்  நானும் அவர்களுடன் சுவாமிகளை தரிசித்தேன் இனி அன்புவழியே என் வழி   வன்முறை என் வழியல்ல என எழுதினார்.

கடற்குருவிகள் கதை

கடற்கரை ஓரமாக பெரிய மரம் ஒன்று வளர்ந்திருந்தது. அதன் கிளை ஒன்று மிக நீண்டு கடல் நீருக்கு மேலாக நீட்டிக் கொண்டிருந்தது. அதன் உச்சியில் கடற்குருவி ஒன்று கூடு கட்டியது. அதனுள் நாலைந்து முட்டைகளை இட்டு அடைகாத்து வந்தது. ஆண் குருவியும் பெண் குருவியும் அதே கூட்டில் வசித்தபடி தங்கள் குஞ்சுகள் வெளிவரும் நாளை ஆவலுடன் எதிர்பார்த்துக் கொண்டிருந்தன.   ஒரு நாள் பெரும் காற்று வீசியது. பெரிய அலைகள் பொங்கி எழுந்தன. கிளையில் இருந்த கூடு நழுவி காற்றின் வேகத்தில் கடலில் விழுந்து மூழ்கியது. குருவிகள் மனம் பதறிக் கதறின. கடல் நீரில் விழுந்து கூடு மூழ்கிய இடத்திற்கு மேலாக கீச், கீச் என்று கத்தியபடியே சுற்றிச் சுற்றி வந்தன.

பெண் குருவி மனம் உடைந்து சொல்லியது. எப்படியாவது முட்டைகளை மீண்டும் நான் காண வேண்டும். இல்லையேல் நான் உயிர் வாழ மாட்டேன் என்றது .ஆண் குருவி சொன்னது. அவசரப்படாதே ஒரு வழி இருக்கிறது. நமது கூடு கரையின் ஓரமாகத் தான் விழுந்துள்ளது. கூட்டுடன் சேர்ந்து முட்டைகள் விழுந்ததால் நிச்சயம் உடைந்திருக்காது. அதனால் இந்த கடலிலுள்ள தண்ணீரை வற்றவைத்து விட்டால் போதும். முட்டைகளை நாம் மீட்டுவிடலாம்.என்று பெண் குருவிக்கு தன்னம்பிக்கை ஊட்டியது .கடலை எப்படி வற்றவைப்பது?     முட்டைகள் பொரிந்து குஞ்சுகள் வெளிவர இன்னும் பல நாட்கள் ஆகலாம். எனவே நாம் இடைவிடாமல் சில நாட்கள் முயல வேண்டும். நம் வாயில் கொள்ளும் மட்டும் தண்ணீரை எடுத்துக் கொண்டு பறந்து சென்று தொலைவில் கொட்டுவோம். மறுபடியும் திரும்பி வந்து மீண்டும் நீரை நிரப்பிக் கொண்டு போய் தொலைவில் உமிழ்வோம். இப்படியே இடைவிடாமல் செய்து கடல் நீரை வேறு இடத்தில் ஊற்றினால் கடல் நீர் மட்டம் குறைந்து தரை தெரியும். நமது முட்டைகள் வெளிப்படும்.    இதையடுத்து இரண்டு குருவிகளும் தன்னம்பிக்கையுடன் ஊக்கத்துடன் செயலில் இறங்கின. விர்ரென்று பறந்து போய் தங்களது சிறிய அலகில் இரண்டு விழுங்கு நீரை நிரப்பிக் கொண்டன. பறந்து சென்று தொலைவில் போய் உமிழ்ந்தன. மீண்டும் பறந்து வந்து இரண்டு வாய் தண்ணீரை அள்ளின. கொண்டுபோய் தொலைவில் கக்கின.   இப்படியே இரவு பகல் நாள் முழுவதும் இடைவிடாமல் நடந்து கொண்டிருந்தது, இவற்றின் நீர் அகற்றும் படலம்.

அப்போது அந்தக் கடற்கரை ஓரமாக முனிவர் ஒருவர் நடந்து வந்து கொண்டிருந்தார். மகா சக்திகள் நிறைந்த மகான் அவர். ஆளில்லாத அந்தப் பகுதியில் கீச் கீச் என்ற சப்தம் கேட்கவும் அவர் திரும்பிப் பார்த்தார். இரண்டு குருவிகள் பறந்து போவது கண்டு சிரித்தபடி மேலே நடந்தார்.    மீண்டும் கீச் கீச் என்ற சப்தம். குருவிகள் கடலுக்கு மேல் பறந்தன. எதையோ அள்ளின. மீண்டும் பறந்தன. இப்படி பலமுறை நடைபெறவும், முனிவருக்கு வியப்பு. கடலில் இருக்கும் எதைக் கொத்துகின்றன இவை? அங்கு இரை ஏதும் இல்லையே என்று நினைத்தார் அவர்.   உடனே அந்த மகான் கண்களை மூடினார். உள்ளுக்குள் அமிழ்ந்தார். மறுகணம் அவர் மனதில் எல்லா நிகழ்ச்சிகளும் படம்போல் ஓடின. அவர் மனம் உருகியது. முட்டைகளை இழந்த தாயின் தவிப்பும் கடலையே வற்ற வைத்தாவது முட்டைகளை மீட்க வேண்டும் என்ற அதன் துடிப்பும் அவரது உள்ளத்தை நெகிழச் செய்தன.   உடனே தனது தவ பலத்தை ஒன்று திரட்டிய முனிவர் கையை உயர்த்தினார். மறுகணம் கடல் சில அடிகள் பின் வாங்கியது. அங்கே கூட்டுடன் இருந்த முட்டைகள் தென்பட்டன. குருவிகள் அதைப் பார்த்து குதூகலத்துடன் கீச்சிட்டன. ஆளுக்கொன்றாக முட்டைகளை பற்றிக் கொண்டு போய் வேறிடத்தில் சேர்த்தன.  நான் அப்போதே சொன்னேன் பார்த்தாயா? நமது ஒரு நாள் உழைப்பில் கடல் நீரை குறைத்து முட்டைகளை மீட்டு விட்டோம் பார்த்தாயா? என்றது ஆண் குருவி பெருமிதமாக.

முனிவர் சிரித்தபடி தொடர்ந்து நடந்தார். இங்கே குருவிகள் முட்டைகளை மீட்டது அவற்றின் உழைப்பாலா? இல்லை. முனிவரின் அருளால். ஆனால் அந்தக் குருவிகளுக்கு முனிவர் என்ற ஒருவரைப் பற்றியோ தவ வலிமை என்றால் என்ன என்பது பற்றியோ, எதுவுமே தெரியாது.ஆனால் தன்னம்பிக்கையுடன் கடல் நீரை அள்ளின .   அதே சமயம் குருவிகள் மட்டுமே கடல் நீரை மொண்டு சென்று ஊற்றிக் கொண்டிருக்காவிட்டால் முனிவர் தம் வழியே போயிருப்பார்.

அவரை மனம் நெகிழ வைத்தது எது? அவற்றின் உழைப்பும் முயற்சியும்தான். ஆக இங்கே முட்டைகள் மீட்கப்பட்டது, குருவிகளாலும் தான். முனிவராலும் தான். முனிவரின் ஆற்றல் அவற்றுக்குப் பக்க பலமாக வந்து சேர்ந்தது. குருவிகளின் உழைப்புத்தான் அதற்கு அடிப்படையாக அமைந்தது.

அன்பு நண்பர்களே .  எல்லையில்லா ஆற்றல் பெற்றவர்களே,   இளமைப் பருவம் வாழ்வின் இன்றியமையாப் பருவம்.

பருவத்தே பயிர் செய் என்பார்களே. இளமையில் வியர்வை சிந்தாவிட்டால் முதுமையில் கண்ணீர் சிந்த

வேண்டி இருக்கும்.   எனவே விழித்திருக்கும் நேரமெல்லாம் உழைத்துக் கொண்டிருங்கள்.     வாழ்வில் எல்லா நேரமும் நல்ல நேரம்தான்.    உழைக்காத நேரம்தான் ராகு காலம்.

திட்டமிடுங்கள். ஒவ்வொன்றையும் திட்டமிடுங்கள். உழைத்திடுங்கள் .

வாடா மல்லிக்கு வண்ணம்

உண்டு வாசமில்லை,

வாசமுள்ள மல்லிகைக்கோ

வயது குறைவு.

வீரமுள்ள கீரிக்கு கொம்பில்லை,

கொம்புள்ள கடமானுக்கோ

வீரம் இல்லை.

கருங்குயிலுக்குத்

தோகையில்லை..

தோகையுள்ள மயிலுக்கோ

இனிய குரலில்லை.

காற்றுக்கு

உருவமில்லை..

கதிரவனுக்கு நிழலில்லை

நீருக்கு நிறமில்லை

நெருப்புக்கு ஈரமில்லை

ஒன்றைக் கொடுத்து

ஒன்றை எடுத்தான்,

ஒவ்வொன்றிற்கும் காரணம்

வைத்தான்,

எல்லாம் இருந்தும் எல்லாம்

தெரிந்தும் கல்லாய் நின்றான்

இறைவன்.

அவனுக்கே இல்லை,

அற்பம் நீ உனக்கெதற்கு

பூரணத்துவம்?

எவர் வாழ்விலும் நிறைவில்லை

எவர் வாழ்விலும் குறைவில்லை

புரிந்துகொள்…

படித்ததில் பிடித்தது

குழம்பாம படிங்க

Aனது மனதில் நீ

Bரமிப்பை ஏற்படுத்திய

Cல நாட்களை

Dனமும் எண்ணுகிறேன்

Eனிக்கும் நினைவுகளை

Fப்போதும் மறவேன்

Gவன் உள்ளவரை

Hசெயல் செய்தாலும்

Iயம் இல்லாமல்

Jயக்கொடி நாட்டுவேன்

Kகெட்டவை

Lல்லாம் கிடைக்கும்

Mம்மதமும்

Nநாடும்

Oன்றுதான்

Pன்வரும் நாட்களில்

Qவில் எதற்கும் நிற்காமல்

Rரோக்கியமாய்

Sண்டையில்லாமல்

Tறமை கொண்டு

Uகம் முழுவதும்

Vளையாடி மகிழ்ந்ததை

WEDDING CARD அடித்து

Xஆம்பிளாக வாழ்ந்து

Yய்யாரமாக  விளையாடியதை

ZOOMஆக்கி மகிழ்வோம்

படித்ததில் பிடித்தது

தகவல் நன்றி    மங்கையர் மலர்