கோயிலில் நடக்கும் அற்புதங்கள்

 

சிக்கல் சிங்காரவேலர் கோவிலில் சூரசம்ஹாரத்திற்காக முருகன் அம்பிகையிடம் வேல் வாங்கும் போது முருகனின் திருமேனி முழுவதும் வியர்வை பெருகுகிறது….

  திருநாகேஸ்வரம் சிவன் கோவிலில் ராகுகாலத்தில் மட்டும் சிவபெருமானுக்குசெய்யப்படும் அபிஷேக பால் நீல நிறமாகிறது….

  நாகர்கோவில் கேரளபுரம் சிவன் கோவிலில் விநாயகர் ஆறுமாதகாலம்கருப்பாகவும், ஆறுமாதம் வெண்மை நிறமாகவும் காட்சி தருகிறார்….  வழிபாடு செய்யப்பட்ட சாணிப் பிள்ளையாரை கரையான்கள், வண்டுகள் அரிப்பதில்லை….

  திருபுறம்பியம் சுவேத விநாயகருக்கு அபிஷேகம் செய்யப்படும் தேன் முழுவதும் உறிஞ்சப் படுகிறது….

  ஆந்திராவில் மங்களகிரியில் பானகரம் தயாரித்து பானக நரசிம்மர் கோவிலில்நரசிம்மர் வாயில் ஒரு அண்டா அல்லது ஒரு தம்ளர் ஊற்றினால் பாதியை உள்வாங்கிக்கொள்கிறார்….மீதி பாதியை பிரசாதமாக வழங்குகின்றனர்….

  கும்பாபிஷேகம் மற்றும் ஐயப்பனின் திருவாபரண பெட்டியை எடுத்துச் செல்லும் போது கருடன் தரிசனம் தருகிறது…

  கும்பகோணம் அருகே திருநறையூர் நாச்சியார் கோவிலில் கருட சேவையின் போது கல் கருடன் முதலில் 4 பேர் தூக்க ஆரம்பித்து பின் எடை படிப்படியாக அதிகரித்து வீதிக்கு வருவதற்குள் 8, 16, 32, 64 பேர் சேர்ந்து தூக்கும் அதிசயம்இன்றும் நடைபெறுகிறது….

  முருகனுக்கு விரதமிருந்து சர்ப்பக்காவடி எடுப்பவர்களின் பானைக்குள்பாம்பும், மச்சக்காவடி எடுப்பவர்களின் பானைக்குள் மீனும் தானாகவருகின்றன…

  திருக்கழுக்குன்றத்தில் தெப்பக்குளத்தில் 12 ஆண்டுகளுக்கு ஒருமுறை சங்குதோன்றுகிறது…. சிவனுக்கு படைக்கப்பட்ட பிரசாதத்தை கழுகு உண்ணும் அதிசயம்நடைபெறுகின்றது…

  திண்டுக்கல் அருகே திருமலைக்கேணி முருகன் கோவிலில் அருகருகே உள்ளதெய்வானை சுனையின் நீர் எப்போதும் குளிர்ந்த நீராகவும், வள்ளிசுனையின்நீர் இரவுபகல் எந்நேரமும் வெந்நீராகவும் இருக்கிறது…

  தூத்துக்குடி முத்தையாபுரம் மற்றும் மாளிகைப் பாறை கருப்பசாமி கோவிலில்கொடை விழாவின் போது பூசாரி பாட்டில் பாட்டிலாக ஏராளமாக மதுவை அருந்தும்அற்புதம் நடக்கிறது….

  காசியில் கருடன் பறப்பதில்லை… மாடு முட்டுவதில்லை….பிணம் எரிந்தால்நாற்றம் எடுப்பதில்லை…பூக்கள் மணம் வீசுவதில்லை….

  சிவகங்கை மாவட்டம் திருப்புவனம் அருகில் கல்லுமடை திருநாகேஸ்வரமுடையார்கோவிலில் மீனாட்சிஅம்மன் 2 மாதங்களுக்கு ஒருமுறை நிறம் மாறுகிறது….

  திருநல்லூர் கல்யாணசுந்தரேஸ்வரர் (பஞ்சவர்ணேஸ்வரர்) திருக்கோவிலில்சிவலிங்கம் 6 நாழிகைக்கு ஒரு வர்ணத்திற்கு மாறுகிறது….

  குஜராத் பவநகரில் 1½ கிமீ கடலுக்குள் இருக்கும் நிஷ்களங்க மகாதேவரைகடல்நீர் உள்வாங்கி பக்தர்கள் வழிபடும் அற்புதம் நடைபெறுகிறது….

  ஸ்ரீவில்லிபுத்தூரில் சிவராத்திரியன்று கொதிக்கும் எண்ணெயில் கையைவிட்டுவடை சுடுகிறார் ஒரு பாட்டி….

  திருப்பத்தூர் – தர்மசாலா சாலையில் நான்குவழி சாலையை அகலப்படுத்தநாகாத்தம்மன் குடிகொண்டிருக்கும் ஒரு பாம்புப் புற்றை அகற்ற முயன்றபோது 7புல்டோசர்கள் பழுதாகி விட்டன. இறுதியில் அந்த பாம்புப்புற்றை இடிக்காமல் விட்டு விட்டு சாலை அமைத்தனர்….

  வேலூர் செங்கம் ரிஷபேஸ்வரர் திருக்கோவிலில் ஆண்டுக்கு ஒருமுறைபங்குனியில் சூரிய ஒளிக்கதிர்கள் நந்தீஸ்வரர் மீது பட்டு தங்கநிறமாகஜொலிக்கும் அதிசயம் நடைபெறுகிறது…

  திருநெல்வேலி கடையநல்லூர் அருகில் சுந்தரேஸ்வரபுரம் சுந்தரேஸ்வரர்கோவிலில் சூரியன் மறைந்து விட்டபோதும் பிரகாரத்தில் உள்ள விளக்குகளை அணைத்து விட்டால் வெளியே உள்ள ஒளி மூலவர் மீது விழுவதைக் காணலாம்…

  சோமநாதபுரம் சிவன் கோவிலில் சிவலிங்கம் அந்தரத்தில் இருந்தது…அலகு குத்துதல், அக்னிசட்டி எடுத்தல், தீமிதித்தல் போன்ற நோ்த்திக்கடன்கள் செய்பவர்களுக்கு எந்த பாதிப்பும் ஏற்படுவதில்லை…

  இதுபோல் நாம் அறியாத அற்புதங்கள் ஏராளம்…இதுபோன்ற அற்புதமான கோவில்களை..,மகான்களின் ஜீவசமாதிகளை தரிசிக்கும் பாக்கியத்தை புண்ணியம் செய்தவர்கள்பெறுகிறார்கள்….

அருகு_இருந்தால் அருகில் வருவார்

ராஜா_ஒருவன் தான் என்ற அகந்தையும், ஆணவமும் கொண்டவனாக இருந்தான். ஒருசமயம் நாரதர் அவனைச் சந்திக்கச் சென்றபோது, அவரை வரவேற்காமல் அலட்சியம் செய்தான். நாரதர் அவனிடம், மன்னா! பகவான் திருவருளால் உன் நாடு செழிப்பதாக! என்று வாழ்த்தினார். அதைக் கேட்டு சிரித்த மன்னன், என்ன சொல்கிறீர் நாரதரே! பகவான் அருளால் என் நாடு செழிக்க வேண்டுமா? நான் நல்ல முறையில் நிர்வாகம் செய்கிறேன். என்னால் தான் எல்லாம் நடக்கிறது. இதில் பகவானுக்கு என்ன வேலை? என்று ஏளனமாகக் கேட்டான். 

அவனது பேச்சில் ஆணவம் இருந்ததைக் கண்ட நாரதர், அவனுக்கு புத்திமதி சொல்லிவிட்டு, கவுண்டின்ய மகரிஷி ஆசிரமத்திற்குச் சென்றார். அங்கு மகரிஷி நடத்திய விநாயகர் பூஜையில் கலந்து கொண்டுவிட்டு கிளம்பினார்.  வழியில் விநாயகரைக் கண்டார் நாரதர். அவரது முகக்குறிப்பை அறிந்த விநாயகர், நாரதரே! உம் முகத்தைப் பார்த்தால் என் உதவி தேவைப்படுவது போலத் தெரிகிறதே! என்றார். நாரதர் அரண்மனையில் நடந்ததைச் சொன்னார். அவனுக்கு புத்தி புகட்ட விநாயகர் அந்தணனாக உருவெடுத்து, மன்னனின் அரண்மனைக்குச் சென்றார். 

தனக்கு_மிகவும் பசிப்பதாகச் சொல்லி உணவு கேட்டார். மன்னன் அவரிடம், அந்தணனே! அன்ன சாலைக்குச் சென்று வயிறார சாப்பிட்டு விட்டுப் போ, என்றான். அங்கு அவருக்கு சமையற்காரர்கள் விதவிதமான உணவுகளைப் பரிமாறினர். அவை அனைத்தையும் ஒரு பிடிபிடித்தவர், உம்… இன்னும் என்ன இருக்கிறது? கொண்டு வாருங்கள்! எனக்கு இன்னும் பசி தீரவில்லை, என்றார். அவர்கள் சமைத்து வைத்திருந்த உணவு முழுவதையும் அவருக்கு பரிமாறினர். 

ஊஹும்… அவர் கொஞ்சமும் பசியாறியதாகத் தெரியவில்லை. மேலும் சமைக்க வைத்திருந்த அரிசி, தானியங்களையும், அங்கு தோட்டத்தில் விளைந்த காய், பழங்களையும் சாப்பிடக்கொடுத்தனர். அதை சாப்பிட்டும் அவரது பசி நீங்கவில்லை. மிரண்டு போன சமையற்காரர்கள், பயத்தில் ஓட்டம் பிடித்தனர். நடந்ததை அறிந்த மன்னன் அன்னம் பரிமாறும் இடத்திற்கு வந்தான். அவரிடம் அந்தணர், என்ன மகாராஜா, யானைப்பசிக்கு சோளப்பொரியா? நீ பரிமாறிய உணவு எனக்கு போதவில்லையே! என்றார். 

மன்னன்_ஆத்திரத்தில், அந்தணனே, இங்கு மேலும் உனக்கு உணவு தர முடியாது. உன் பசி தீர்க்கும் இடம் பார்த்து நீ செல்லலாம்! என்று கத்தினான். நல்லாட்சி நடக்கிறது. என் நிர்வாகத்தில் மக்களுக்கு ஒருகுறையும் இல்லை. என்னால் எல்லாம் முடியும் என்று வீண் தம்பட்டம் பேசுகிறாயே! உன்னால் என் பசியைக் கூட போக்கமுடியவில்லையே என்று சொல்லிவிட்டு, அங்கிருந்து  கிளம்பியவர், தன் பக்தன் திரிசுரன் வீட்டிற்குச் சென்றார்.  

அங்கு_திரிசுரனும், அவன் மனைவி விரோசனையும் விநாயகர் பூஜையில் இருந்தனர். அவனது வீட்டு வாசலில் நின்றவர், ஐயா! எனக்குப் பசிக்கிறது. சிறிது உணவிருந்தால் போடுங்கள்! என்று யாசகம் கேட்டார். அவரிடம், ஐயா! தங்களுக்கு கொடுப்பதற்கு தற்போது எங்களிடம் ஏதுமில்லை. இனிமேல்தான் சமையல் செய்யப்போகிறேன், என்றாள் விரோசனை. ஆனால், திரிசுரனுக்கு வந்தவரை வெறும் கையாக அனுப்ப மனமில்லை. தன் கையில் விநாயகர் பூஜைக்காக வைத்திருந்த அருகம்புல்லை கொடுத்தான். அதை வாங்கிக் கொண்ட அந்தணர், வாயில் போட்டுக் கொண்டார். அந்த கணமே அவரது வயிறு நிறைந்தது.

இவ்வேளையில் அரண்மனைக்கு அந்தணனாக வந்தது யார் என அறிய, அவரைத்தேடி திரிசுரன் வீட்டிற்கு வந்தான் மன்னன். அங்கு இருவருக்கும் விநாயகர் சுயரூபம் காட்டினார். திரிசுரனின் உண்மையான பக்திக்கு கட்டுப்பட்டு சாதாரண அருகம்புல் கூட விநாயகரின் பசியைப் போக்கிவிட்டதே! என்னால் தான் எல்லாம் நடக்கிறது என்று ஆணவத்தால் அறிவை இழந்து விட்டேனே! என விநாயகரிடம் மன்னிப்பு கேட்டான் மன்னன். விநாயகர் திரிசுரனுக்கு லட்சுமி கடாட்சத்தையும், மன்னனுக்கு ஞானத்தையும் தந்து அருள் செய்தார்.

ஓம் கம் கணபதே நம 

ஸ்ரீ அரவிந்தர் சகாப்தம்

ஸ்ரீ அரவிந்தர் பிறந்து 150 ஆண்டுகள் இன்று பூர்த்தியாகிறது.  இதைக் கொண்டாடும் வகையில் அவருடைய பக்தர்கள் பல்வேறு நிர்மாணத் திட்டங்களை வகுத்து அவற்றை செயல்படுத்தி வருகிறார்கள்.  பகவான் ஸ்ரீ அரவிந்தரும் அன்னையும் அதிமானஸ உணர்வை விண்ணிலிருந்து மண்ணிற்கு கொண்டு வருவதற்காக வாழ் நாள் முழுதும் தவமியற்றி வந்தார்கள்.  பொய்மையை விலக்கி வாய்மையைப் புவியில் நிலை நாட்டுவது அந்தத் தவத்தின் முக்கியக் குறிக்கோள்.

இதன் மூலம் மனித குலத்தைச் சூழ்ந்திருக்கும் அசுர இயல்புகள் மங்கி மடிந்து போய் பல புதிய இயல்புகள் உருவெடுத்து மனித குலத்தை தெய்வீக வாழ்க்கையை நோக்கி இட்டுச்செல்லும் என்பது தா ஸ்ரீ அரவிந்தரின் அகோர தவத்தின் நோக்கம்  ஸ்ரீ அன்னை சொல்கிறார்.  உலக வ்ரலாற்றில் ஸ்ரீ அரவிந்தர் கொனுட் வந்தது ஓர் உபதேசமோ மறை ஞான வெளிப்பாடோ அல்ல.  அது இறைவனிடமிருந்து நேரடியாக வந்து இறங்கிய செயற்பாடு

முதன்முதலில் பாண்டிச்சேரியில் 1916 ல் அவரை தரிசித்த பிறகு ஸ்ரீ அன்னை சொன்னது    “ ஆயிரக்கணக்கான மனிதர்கள் அடர்த்தியான இருளில் அழுந்திக் கிடப்பது பற்றிக் கவலைப்பட வேண்டியதில்லை.   நேற்று நாங்கள் தரிசித்தவர் புவியில் அவதரிதுள்ள மகான்.   இருள் விலகி அது ஞான ஒளியாக மாறி பரமனுடைய ராஜ்ஜியம் நிச்சயம் புவியில் நிறுவப்படும் என்பது அவர் மூலம்   நிரூபிக்கப்படும் இது திண்ணம்.”

அன்னை மேலும் கூறுகிறார்    “ அதிமானஸ உலகத்தை புவிக்குக் கொண்டு வருவதில்  அவர் வெற்றி அடைந்தார்.  அதை வெளிப்படுத்துவதில் வெற்றியும் பெற்றார்.  அவருடைய உபதேசங்களை ஆழ்ந்து படித்து அவற்றைக் கடைப்பிடிப்பதின் மூலம் அதிமானஸ உலகம் வருவதற்கு நாம் துணை நிற்க வேண்டும்.  “    பொய் வழக்கில் கைது செய்யப்பட்டு ஓராண்டு சிறையில் இருந்த பிறகு தாம் தவம் இயற்றுவதற்கு ப்ரென்ச் இந்தியாவில் உள்ள பாண்டிச்சேரிதான் பாதுகாப்பான இடம் என்று உணர்ந்து  ஸ்ரீ அரவிந்தர் கல்கத்தாவில் கப்பல் ஏறியது ஆண்டின் 4 வது மாதமான ஏப்ரல் மாதம்   அவர் பாண்டிச்சேரி துறைமுகத்தை அடைந்து கரை இறங்கியது மாலை 4 மணி.

மறை ஞானத்தில் 4 என்ற எண்ணிற்கு நிறைய தத்துவ குணங்கள் சொல்லப்பட்டுள்ளன   அறம் பொருள் இன்பம் வீடு என்பன   பிரம்மச்சரியம்  இல்லறம் வானப்ரஸ்தம்  சன்யாசம்  என்ற 4 வாழ்வு நிலைகள்.  4 வேதங்கள்  4 அடிப்படைத் தொழில்கல்   4 திசைகள்  இப்படி எத்தனையோ மறை ஞானக் குறியீடுகள் இருப்பதை 4 ம் தேதி வந்து இறங்கிய அவருடைய பாண்டிச்சேரிப் பயணம் வெளிப்படுத்துவதாக அவரது பக்தர்கள் சொல்லுகிறார்கள்.

ஸ்ரீ அரவிந்தரின் நினைவை நெஞ்சில் நிறுத்தி அவருடைய உபதேசங்களை ஊன்றிப் படித்து இயன்ற வரை அவற்றை நம் வாழ்வில் கடைப்பிடிப்பது தான் இந்த 150 வது நினைவு நாளில் பகவானுக்கு நாம் தரும் காணிக்கை.  

ஓம் ஆனந்த மயீ    சைதன்ய மயீ  சத்யமயீ பரமே.  

நன்றி   அமுதசுரபி  

துறவியின் புன்னகை

மீனவன் ஒருவன் தினமும் கடலில் மீன் பிடித்து அதை விற்ற பனத்தில் குடும்பம் நடத்தினான்.  பாடுபட்டாலும் அவன் வாழ்வில் மகிழ்ச்சி சிறிதுமில்லை.  அவனது முகம் எப்போதும் கடுகடுப்பாகவே இருக்கும்.  ஒரு நாள் அவன் இளமைக்கால நண்பனை சந்தித்தான்.  அவனுடைய வருமானம் குடும்ப சூழ் நிலைகளைக் கேட்டறிந்தான்  ஏழ்மையில் அவன் தத்தளிப்பது தெரிந்தது.  ஆனாலும் புன்னகையுடன் காட்சியளித்தான்.  அன்றிரவு மீனவனுக்கு உறக்கம் வரவில்லை.  நண்பனைப் பற்றியே சிந்தித்துக் கொண்டிருந்தான்.  நண்பனுக்கு வருமானம் குறைவு  வாழ்வில் பிரச்னைகள் அதிகம் ஆனால் மகிழ்ச்சியாக இருக்கிறானே என யோசித்தான்  குழப்பம் தீரவில்லை

அந்த ஊரில் துறவி ஒருவர் இருந்தார்.  ஊராரின் குறைகளைக் கேட்டறிந்து தீர்வு சொல்லி வந்தார்.  மீனவனும் துறவியின் உதவியை நாடிச் சென்றான்.  அவரை வணங்கி விட்டுத் தன் வருத்தத்தை தெரிவித்தான்  அனைத்தையும் கேட்டுவிட்டு துறவி புன்னகைத்தார்.  பதிலளிக்காமல் புன்னகைத்தபடி இருக்கிறாரே எனக் கோபம் வந்தது.  ஆனாலும் சாபம் ஏதும் இட்டால் என்ன செய்வது என பயத்துடன் ஏதும் கேட்கவில்லை.  மறு நாள் மீண்டும் துறவியைப் பார்க்கச் சென்றான்.  அப்போதும் துறவியிடம் இருந்து புன்னகையே பதிலாக கிடைத்தது.  தைரியத்தை வரவழைத்துக்கொண்டு ஐயா……………….என் பிரச்னைகளை தெரிவித்தேன்.  நீங்களோ தீர்வு சொல்லாமல் புன்னகை மட்டும் செய்கிறீர்கள்  இதற்கு என்ன அர்த்தம்?  என்று கேட்டான்.

உன்னுடைய வருமானத்தை குறைவாக  நினைக்கிறாய்   அதே நேரம் உனக்கு வரும் பிரச்னைகளை அதிகமாக சிந்திக்கிறாய்  உலகத்தில் பிரச்னை இல்லாத மனிதர்களே இல்லை.  கிடைக்கும் வருமானம் மட்டும் போதும் என்று சொல்பவர்களெல்லாம் இல்லை.  இருப்பதைக் கொண்டு திருப்தியுடன் வாழ்பவனே நல்ல மனிதன்.  ஆசை கொள்வதில் தவறில்லை  என்றாலும் பேராசை ஆபத்தில் முடியும்  பிரச்னைகள் மட்டுமே உன் மனதை ஆக்ரமித்திருக்கிறது.  அதனால் உனக்கு சிரிப்பு என்பதே மறந்து விட்டது.  அதையே நினைவுபடுத்தினேன்.  எந்த பிரச்னை வந்தாலும் அதை புன்னகையோடு கடந்து செல்ல முயற்சி செய்  அது வாழ்வை அழகாக்கும் என்றார்.  மீனவனின் மனம் தெளிவு பெற்றது   புன்னகையுடன் துறவியிடம் விடை பெற்றான்.

ஒரே நேரத்தில் 9 நதிகளில் புனித நீராட வேண்டுமா?

ஒரே நேரத்தில் 9 நதிகளில் புனித நீராட வேண்டுமா? திருச்சிக்கு வருக!!!பஞ்சபூதத்தலங்களில் அப்புத்தலம் என்னும் நீருக்குரிய கோயிலாக விளங்குவது திருவானைக் காவல். திருச்சி அருகில் இவ் வூர் உள்ளது. இத்தலத்துசுவாமி சன்னதிக்குள் யானை செல்ல முடியாது என்பதால் “தந்திபுகாவாயில்’ என்ற சிறப்புப் பெயர் உண்டு. 

மேற்கு நோக்கிய நிலையில் சுயம்புமூர்த்தியாக மூலவர் ஜம்புகேஸ்வரர் காட்சி தருகிறார். பஞ்சபூதத் தலங்களில் இது நீர் அம்சமாகப் போற்றப்படுகிறது. சுவாமி சன்னதியில் ஒன்பது வாயில் கொண்ட சாளரம் (ஜன்னல்) ஒன்று அமைந் துள்ளது. இதன் வழியாக இறைவனைத் தரிசித்தால் ஒரே நேரத்தில் கங்கை, காவிரி போன்ற ஒன்பது புனித தீர்த்தங்களில் நீராடிய புண்ணியம் உண்டாகும். 

கோச்செங்கட்சோழன் கட்டிய 70 மாடக்கோயில்களில் திருவானைக்காவலே முதன்மையானது. இறைவனே சித்தரைப் போல வந்து திருநீறை கூலியாகக் கொடுத்து கட்டிய மதில் ஒன்று இங்குள் ளது. இம்மதில் “திருநீற்றுமதில்’ என்று அழைக்கப்படுகிறது. சோழமன்னன் காவிரியில் நீராடிய போது கழன்று விழுந்த முத்தாரம் ஒன்று, அங்கு நீர் மொண்டு வருவதற்காக கொண்டு செல்லப்பட்ட அபிஷேக குடத்துக்குள் கிடந்தது. நீரை அபிஷேகம் செய்யும்போது, அந்த மாலை இறைவனின் கழுத்தில் விழுந்தது. 

நாள் தோறும் கோபூஜை நடைபெறுவதும், சுவாமிக்கு தினமும் அன்னாபிஷேகம் நடப்பதும், உச்சிக்கால பூஜையின் போது அர்ச்சகர் புடவை அணிந்து இறைவனைப் பூஜிப்பதும் இத்தலத்தின் சிறப்பம்சங்கள்.ஆதிசங்கரர் அகிலாண்டேஸ்வரி அம்மனை வழிபாடு செய்து தாடங்கப் பிரதிஷ்டை(அம்மனின் காதணியான கம்மலில் சக்கரப்பிரதிஷ்டை) செய்துள்ளார்.  

வெள்ளையம்மாள்

ஓம் ஸ்ரீ ரங்கா சரணம்*  *என கோஷமிட்டபடி கோபுரத்தில் இருந்து குதித்து உயிரை விட்ட வெள்ளையம்மாள்* ….. –  வெள்ளையம்மாள் என்று ஒரு தேவதாசி. அரங்கனின் பரம பக்தை.முகலாய படையெடுப்பின் போது தளபதி கோவிலில் உள்ள நகைகளை எல்லாம் கொள்ளை அடித்தான்.எதிர்த்தவர்களை கொன்று குவித்தான்.

கோவிலை கொள்ளை அடித்தவர்கள்அங்கேயே தங்கி இறைவனின் திருமேனிகள் மற்றும் விலை உயர்ந்த நகைகளை பூமியில் புதைத்து வைத்து இருப்பதை கேள்விபட்டு அதனையும்எடுத்து செல்ல அங்கேயே தங்கி இருந்தனர்.இதையெல்லாம் கண்ட வெள்ளையம்மாள் மனம் துடித்தது.முகலாய தளபதியை பார்த்து அவருக்கு ஆசை நாயகியாக ஆகப் போவதாக கூறினாள்.  மக்கள் அனைவரும் அவளை தூற்றினர்.இரவு நேரத்தில் தளபதி இருக்கும் இடம் சென்று தான் வந்திருப்பதை தெரிவித்தார்.

ஏன் நீ இங்கே வர வேண்டும் நீ சொல்லி அனுப்பி இருந்தாள் நானே உனது வீட்டிற்கு வந்து இருப்பேனே  என்றான் தளபதி உன் ஆசைக்கு இணங்க சம்மதம் தெரிவிக்கவே வந்தேன்.தொட வந்த தளபதியிடம்இங்கே வேண்டாம்நாளை எனது வீட்டிற்கு வாங்க என சொல்லிமேலும் கொள்ளையடித்த பின் ஊருக்கு போகாமல் ஏன் இங்கேயே தங்கி இருக்கிறீர்கள் என கேட்டார்வெள்ளையம்மாள்.

நிறைய தங்க புதையல் இங்கே இருப்பதாக கேள்விப்பட்டோம்அதனையும் கண்டுபிடித்து எடுத்து செல்ல வேண்டுமே என்றார்.தனக்கு புதையல் இருக்கும் இடம் தெரியும் அதனை காண்பிக்கிறேன்ஆனால் ஓர் நிபந்தனை என்றவள் நான் அந்த புதையலை காண ஆசைப்படுகிறேன்நீங்களும் நானும் தனியாக முதலில் சென்று அந்த புதையலை பார்ப்போம்பின்னர் உங்கள் ஆட்களை அழைத்து எடுத்துக்கொள்ளலாம்  என்றாள்.

தளபதியும் வெள்ளையம்மாளும் வெள்ளை கோபுரம் வந்து அதன் உச்சியில் புதையல் இருக்கு என சொல்லி இருவரும் கோவில் கோபுரம் உச்சியை அடைந்தனர் .புதையல் எங்கே இருக்கு காட்டு என கேட்ட தளபதியிடம்ஸ்ரீ ரங்கநாதரின் கருவறையை கைகளால் காட்டிய வெள்ளையம்மாவை பார்த்து சிரித்த தளபதி கீழேயே காண்பிக்க வேண்டியதை என சொல்லி முடிக்க வில்லை தனது பலம் அத்தனையையும் பிரயோகித்து ஒரே தள்ளில் தளபதியை கோபுரத்தின் உச்சியில் இருந்து தள்ளிவிட்டார்.தளபதியின் மரண ஓலத்தை கண்ட முகலாய வீரர்கள் வெள்ளை கோபுரத்தின் உச்சியில் நின்றிருந்த வெள்ளையம்மாளை கண்டனர்.

ஓம் ஸ்ரீ ரங்கா சரணம் என கோஷமிட்டபடி கோபுரத்தில் இருந்து குதித்து உயிரை விட்டார் வெள்ளையம்மாள் .படை தளபதி இல்லாதுதங்கி இருந்த சேனைகள் கொள்ளை அடித்து வைத்திருந்த நகைகளை விட்டு விட்டுபயந்து பின்வாங்கி ஒடியது. வெள்ளையம்மாளின் நினைவாக இன்றும் அந்த கோபுரம் அப்படியே வெள்ளை கோபுரமாய் காட்சியளிக்கிறது.இன்றும் அவர்கள் பரம்பரையில் யாரும் மரணித்தால் கோவில் மரியாதை செய்கிறார்கள்.

பசுவின் உயிருக்கு 3 நாள் அவகாசம்.

ஞானி ஞானேஸ்வரும் பரம பாகவதர் நாமதேவரும் யாத்திரை தொடங்கும்போது விரல் விட்டு எண்ணக்கூடிய எட்டு பத்து பேர் மட்டுமே தொடர்ந்தனர். அவர்கள் ஊர் ஊராக சென்று நாமசங்கீர்த்தனம் செய்த பின் பத்து  பேர் நூறுக்கும் மேலாகி விட்டனர். ஒவ்வொரு ஊரிலும் மேலும் பக்தர்கள் சேர்ந்துகொண்டதால்  ஆடிப்பாடிக் கொண்டு அவர்கள் அனைவரும் டெல்லி தெருக்கள் வழியாக வரும்போது ஒரு லக்ஷத்துக்கும் மேலாக பக்தர்கள் கூட்டம் அவர்களை சேர்ந்திருந்தது. அப்போது டெல்லியை நவாப்கள் ஆண்ட காலம் அல்லவா? சுல்தானுக்கு  மக்களின் இந்த ஹிந்து சமய கூட்டமோ பக்தி பரவசமோ விருப்பமளிக்க வில்லை. ஹிந்து சமயம் அப்படி ஒன்றும் ஒசத்தியானது அல்ல என்று எண்ணம் .

நவாபின் அதிகாரி ஒருவன் ஒரு திட்டத்தோடு இந்த கூட்டத்திற்கு வந்தான். சும்மா வரவில்லை. கூடவே ஒரு பசு. அவன் ஞானேஸ்வர் நாமதேவரை அணுகி “நான் இந்த பசுவை இப்போது உங்கள் முன் கொல்லப்  போகிறேன். உங்கள் பசு நேசன் கிருஷ்ணன் இருப்பது உண்மையென்றால் அவனால் இந்தபசுவுக்கு உயிர் கொடுக்க முடியுமா? “

“ஐயா  நிச்சயம் எங்கள் விட்டலன் இந்த பசுவை காப்பான்.”

“எப்போது?”

“மூன்றே நாளில் இறந்த அந்த பசு உயிர் பெறும்”

பசு தலை வேறாக உடல் வேறாக வெட்டப்பட்டது. நவாபின் ஆளுக்கு மிக்க சந்தோஷம். நாம்தேவ் ஞாநேஸ்வரின் பின்னால்  சேர்ந்து கொண்டுவரும்  பக்தர்கள் பசுவுக்கு உயிர் கிடைக்காதென்று தெரிந்தால் அவர்களை விட்டு விலகிவிடுவார்கள் அல்லவா?. அவர்களது பக்த கோஷ்டி கலைந்து விடுமல்லவா?

அந்த மூன்று நாளும் அன்ன ஆகாரமின்றி நாமதேவர் ஞானேஸ்வர் மற்றும் பக்தர்கள் அனைவரும் விட்டலனை துதித்து நாம சங்கீர்த்தனம் செய்தனர்.

“விட்டலா, நானல்லவோ அந்த பசுவின் மரணத்துக்கு காரணம் என்று கதறினார் நாமதேவர். மயங்கி விழுந்தார்.

“நாம்தேவ், எழுந்திருங்கள் என்ன இது மூன்று நாளாக  உபவாசம், கண்களில் கண்ணீர்.  அந்த பசுவை போய் பார்க்க வேண்டாமா ?”    நாம தேவர் பசு இறந்து கிடந்த இடத்தைப் பார்த்தார்.  இறந்த பசுவைக் காணோம்.

பசு எழுந்து சென்று எங்கேயோ அருகில் புல் மேய்ந்து கொண்டிருந்தது.

” விட்டலா,  நன்றி உனக்கு. ஆனால் ஏன் மூன்று நாள் எங்களை அலைக்கழித்தாய் விட்டலா?. வெட்டிய மறுகணமே உயிர் தந்து இருக்கலாமல்லவா.”

“நாமதேவா, என்மேல் ஏன் பழி போடுகிறாய்?. நீயல்லவோ 3 நாள் அவகாசம் கேட்டவன். உன் வாக்கு பொய்க்க கூடாதே என்று தான் நான் மூன்று நாள் காக்க வேண்டியதாயிற்று? “

இந்த அதிசயத்துக்குப்  பின்  சுல்தானின் இந்த ”பசு வெட்டிய கைங்கர்யத்தால்” பல லக்ஷம் பக்தர்கள் நாம சங்கீர்த்தனத்தில் ஈடு பட்டு வீடு தோறும் பஜனைகள் நாமாவளிகள் பெருகியதே!! கூட்டம் வெள்ளமாக பெருகி, டெல்லியிலிருந்து மார்வார் வழியாக பண்டரிபுரம் நோக்கி நடந்தார்கள்.

நாமமே பலம் நாமமே சாதனம் 

இராம் க்ருஷ்ண ஹரி பாண்டு ரங்க ஹரி

ஓம் நமோ நாராயணாய 

பாரதப் போர்

பாரதப் போர் – உண்மையில் யாருக்கிடையே நடைபெற்றது?  பதினெட்டு நாட்கள் நடைபெற்ற பாரதப் போரில் மக்கள் தொகையில் கிட்டதட்ட 80% ஆண்கள் இறந்துவிட்டனர் என்பதை அறிந்த வருண் என்கிற மாணவன், பாரதப் போர் நடைபெற்றதாக கூறப்படும் குருஷேத்ரத்திற்கு நேரில் சென்று பார்த்தான்.  ‘கௌரவர்களும் பாண்டவர்களும் போரிட்ட ரத்த பூமியின் மீது தான் நாம் நிற்கிறோமா?  கிருஷ்ண பரமாத்மா இங்கே தான் பார்த்தனுக்கு பார்த்தசாரதியாக தேர் ஒட்டினாரா?’   பல்வேறு சந்தேகங்கள் அவனுக்குள் எழுந்தன. அந்த மண்ணையே வெறிச்சென்று பார்த்துக்கொண்டிருந்த நேரத்தில்,  “உன்னால் ஒரு போதும் உண்மையை கண்டுபிடிக்க முடியாது மகனே” என்கிற குரல் கேட்டது. குரல் வந்த திக்கை ஆச்சரியத்துடன் நோக்கினான்.  புழுதி பறக்கும் மண்ணுக்கிடையே காவி உடை அணிந்த ஒரு உருவம் தென்பட்டது.  “குருக்ஷேத்திர போரை பற்றி தெரிந்துகொள்ள நீ இங்கே வந்திருக்கிறாய் என்று தெரியும். ஆனால் அந்த போர் உண்மையில் யார் யாருக்கிடையே எதன் பொருட்டு நடைபெற்றது என்று தெரிந்து கொள்ளாமல் நீ அந்த போரை அறிந்து கொள்ளமுடியாது.”  “நீங்கள் என்ன சொல்ல வருகிறீர்கள்?” – சற்றே குழப்பத்துடன் கேட்டான் வருண்.   “மகாபாரதம் ஒரு இதிகாசம். ஒரு மாபெரும் காவியம். அது உண்மை என்பதை விட அது ஒரு தத்துவம்.   அதை தான் அனைவரும் புரிந்துகொள்ள முயற்சிக்கவேண்டும்அந்த காவியுடை பெரியவர் வருணைப் பார்த்து மர்மப் புன்னகை ஒன்றை உதிர்த்தார். “அது என்ன தத்துவம் ஐயா?  எனக்கு கொஞ்சம் விளக்குங்களேன்…”  “நிச்சயம்! அதற்காகத் தானே வந்திருக்கிறேன்”  “பஞ்சபாண்டவர்கள் வேறு யாருமல்ல. கண், காது, மூக்கு, வாய், மெய் ஆகிய நம் ஐம்புலன்கள் தான்!கௌரவர்கள் யார் தெரியுமா?” “இந்தஐந்துபுலன்களை தினந்தோறும் தாக்கி தங்களுக்கு இரையாக்க முயற்சிக்கும் தீமைகள் தான் கௌரவர்கள்!!!”  “எண்ணிக்கையில் பெரிதான இவர்களை எதிர்த்து உன்னால் (ஐம்புலன்களால்) போரிட முடியுமா?  “முடியும்…! எப்போது தெரியுமா?” வருண் மலங்க மலங்க விழித்தான். “கிருஷ்ண பரமாத்மா உன் தேரை செலுத்துவதன் மூலம்.” வருண் சற்று பெருமூச்சு விட்டான்.  பெரியவர் தொடர்ந்தார்.  “கிருஷ்ணர் தான் உன் மனசாட்சி. உன் ஆன்மா. உன் வழிகாட்டி. அவர் பொறுப்பில் உன் வாழ்க்கையை நீ ஒப்படைத்தால் எதற்கும் கவலைப்பட வேண்டியதில்லை.”  வருண் பெரியவர் சொல்வதை கேட்டு மெய்மறந்து போனான். ஆனால் வேறொரு சந்தேகம் அவனுக்கு தோன்றியது.  “கௌரவர்கள் தீயவர்கள் என்றால் அப்போது பெரியவர்களான துரோணாச்சாரியாரும் பீஷ்மரும் அவர்கள் பக்கம் நின்று அவர்களுக்காக போரிடுகிறார்கள்?”  வேறொன்றுமில்ல நீ வளர வளர உனக்கு மூத்தவர்கள் குறித்த உன் கண்ணோட்டம் மாறுகிறது.   நீ வளரும் காலகட்டங்களில் யாரெல்லாம் குற்றமற்றவர்கள், அப்பழுக்கற்றவர்கள் என்று எண்ணினாயோ அவர்கள் உண்மையில் அப்படி கிடையாது.  அவர்களிடமும் தவறுகள் உண்டு என்று உணர்கிறாய்.  எனவே அவர்கள் உனது நன்மைக்காக இருக்கிறார்களா, அவர்கள் உனக்கு தேவையா இல்லையா என்று நீ தான் தீர்மானிக்க வேண்டும்.”  “மேலும் அவர்கள் உன் நன்மைக்காக போராடவேண்டும் என்று நீ ஒரு கட்டத்தில் விரும்புவாய்.   இது தான் வாழ்க்கையின் கடினமான பகுதி.   கீதையின் பாடமும் இது தான்.”  வருண் உடனே மண்டியிட்டு தரையில் அமர்ந்தான்.   களைப்பினால் அல்ல. கீதை உணர்த்தும் பாடத்தை ஓரளவு புரிந்ததும் அதன் மீது ஏற்பட்ட பிரமிப்பினால்.  “அப்போது கர்ணன்?” அவன் கேள்வி தொடர்ந்தது. “விஷயத்துக்கு வந்துவிட்டாய் மகனே. உன் ஐம்புலன்களின் சகோதரன் அவன். அவன் பெயர் தான் ஆசை. மோகம். அவன் உன் இந்திரியங்களின் ஒரு பகுதி. உன்னுடன் பிறந்தவன்.  ஆனால், தீமைகளின் பக்கம் தான் எப்போதும் நிற்பான். தான் செய்வது தவறு என்று அவனுக்கு தெரியும். ஆனாலும் ஏதேனும் சாக்குபோக்கு சொல்வான். உன் விருப்பம் போல. ஆசை போல.”  “நான் சொல்வது உண்மை தானே? தீயவற்றுக்கு துணைபோகத் தானே மனம் ஆசைப்படுகிறது…?”  வருண் “ஆம்…” என்பது போல தலையசைத்தான்.  இப்போது தரையை பார்த்தான். அவனுக்குள் ஓராயிரம் எண்ணங்கள். சிந்தனைகள். எல்லாவற்றையும் ஒன்றாக்கி தலைநிமிர்ந்து மேலே பார்த்தான்.   அந்த காவிப்பெரியவரை காணவில்லை. அவர் புழுதிகள் எழுப்பிய திரையில் மறைந்துவிட்டிருந்தார். மிகப் பெரிய உண்மை.

பக்த பிரகாலாதன்

நம் பூர்வ வினைகளை  ஸ்ரீமந் நாராயணன் நாமம் சொல்லி மாற்றிக் காட்டுவோம் நம் பக்த பிரகாலாதன்  போல..

ஒரு குழந்தை கர்ப்பத்தில் உண்டாகிறது. அதனுடன் ஐந்து விஷயங்கள் கூடவே பிறக்கின்றன. 

(1) ஆயுள்: மனிதனுடைய ஆயுள். எவ்வளவு முயற்சி செய்தாலும் ஒரு நொடி கூட நீடிக்க முடியாது. 

(2) வித்தம்: இவ்வளவு பொருள் தான் அதற்கு ப்ராப்தம். அதற்கு மேல் எகிறி குதித்தாலும் ஒரு சல்லி காசு கூட சேமிக்க முடியாது. தங்காது… 

(3) வித்யா: இவ்வளவு கல்வி தான் வாய்க்கும். எவ்வளவு பணம் செலவு செய்தாலும் மணிக்கணக்காக படித்ததாலும் பயனளிக்காது.  

(4) கர்மா: தொழில்,  குணம், மனைவி மக்கள் அமைவது.  இவன் இந்த தொழில் தான் செய்வான்.  இன்ன தொழில் செய்து தான் இந்த ஜீவன் ஜீவிக்கும் என்பது விதிக்கப்பட்டது.வாழ்க்கையில் நாமே காண்கிறோம். பலர் அவர்கள் படித்த படிப்பிற்கும் சிறிதளவும் சம்பந்தம் இருக்காது. நல்லவர்கள் கெட்டவர்களாகவும், அவ்வாறே கெட்டவர்கள் நல்லவர் களாக மாறுவதையும் கண்கூடாக பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறோம். 

(5) மரணம்: இன்றைய தினத்தில் இந்த க்ஷணத்தில் இந்த நிலையில் இந்த ஜீவனுக்கு ப்ராண வியோகம் என்று எழுதப்பட்டிருக்கிறது. அதை யாரும் மாற்றமுடியாது. யாராலும் மாற்றமுடியாது.  ஒரு நோயாளியைமருத்துவமனைக்கு அழைத்துச் செல்கிறோம். அங்கு பரிசோதித்துவிட்டுமருத்துவர் அரை மணி நேரம் முன்பு வந்திருந்தால் பிழைத்திருப்பார்என்கிறார்.அரை மணி நேரம் முன்பு  ஏன் போகமுடியவில்லை என்பது தான் கேள்வி. அரை மணி நேரம் முன்பு போயிருந்தாலும் மருத்துவர் இதே கேள்வியை தான் கேட்டிருப்பார்.  பிழைக்க வேண்டும் என்று விதிக்கப்பட்டிருந்தால் தான் பிழைப்பார்.  

ஆக இந்த ஐந்தும் கர்ப்பத்தில் இருக்கும் போதே பூர்வ வினைக்கு ஏற்ப நிர்ணயிக்கப்படுகிறது. நம் பூர்வ வினைகளை  ஸ்ரீ மந் நாராயணன் நாமம் சொல்லி மாற்றிக் காட்டுவோம் நம் பக்த பிரகாலாதன்  போல

–

சண்டை போடும்போது சத்தமாக பேசுவது ஏன்?

ஒரு துறவி கங்கையில் குளித்துவிட்டுக் கரையேறும் சமயம், அவ்விடத்தில் ஒரு குடும்பத்தைச் சேர்ந்த உறுப்பினர்கள், சத்தம் போட்டு ஒருவரை ஒருவர் திட்டிக் கொண்டிருக்கிறார்கள்.அதைப் பார்த்த துறவி, தன் சீடர்களிடம் திரும்பி சிரித்துக்கொண்டே கேட்கிறார்? ஏன் மனிதர்கள் கோபத்தில் இருக்கும் போது ஒருவரை ஒருவர் பார்த்து சத்தம்போட்டு சண்டை பிடிக்கிறார்கள்?

சீடர்கள் சில நிமிடங்கள் சிந்திக்கிறார்கள்…..பின்னர்.. சீடர்களில் ஒருவர் கோபத்தில் நாம் அமைதியை இழக்கிறோம்! அதனால் சத்தமிடுகிறோம்!துறவி ஆனால், உனக்கு மிக சமீபத்தில் இருக்கும் நபரிடம், ஏன் சத்தமிடுகிறாய்? அவர்கள் உன்னருகில்தானே நிற்கிறார் கள்! நீ சொல்ல வேண்டியதை அவர் களுக்கு மட்டும் கேட்கும் விதமாக எடுத்துரைக்கலாமே!ஒவ்வொரு சீடரும் ஒரு காரணம் சொல்கிறார்…… ஆனால் எந்த காரணத்திலும் அடுத்தவர்களுக்கு உடன்பாடில்லை!

கடைசியாக துறவி பதில் கூறுகிறார்…..

எப்பொழுது இரு மனிதர்கள், ஒருவர் மீது ஒருவர் கோபம் கொள்கிறார்களோ, அப்பொழுது *அவர்களின் மனது இரண்டும் வெகு தொலைவுக்குச் சென்றுவிடுகிறது!* எனவே தூரத்தில் இருக்கும் மனதுக்கு கேட்க வேண்டும் என்பதற்காகவே, சத்தமிடுகிறார்கள்! மனது எவ்வளவு தூரம் விலகி இருக்கிறதோ, அவ்வளவு தூரம் இவர்கள் தங்கள் ஆற்றலை உபயோகித்து சத்தம்போட வேண்டியிருக்கும்! அப்பொழுது தானே தங்கள் கருத்து வெகு தொலைவில் இருக்கும் மனதைச் சென்றடையும்!

ஆனால் இதுவே, இரு மனிதர்கள் ஒருவர் மீது ஒருவர் அன்பாக இருக்கும்போது என்ன நடக்கிறது? அவர்கள் ஒருவரைப் பார்த்து ஒருவர் சத்தமிடுவதில்லை! அமைதியாகவும், அன்பான முறையிலும் தங்கள் கருத்துகளை வெளிப்படுத்து வார்கள்! காரணம் அவர்களின் மனது இரண்டும் வெகு சமீபத்திலே இருக்கும்! மனதிற்கு இடையேயான தூரம், மிகக் குறைவாக இருக்கும் அல்லது மனதிரண்டும் ஒன்றோடு ஒன்று இணைந்தே இருக்கும்!

துறவி தொடர்ந்து கூறுகிறார்…..

இதைவிடவும் *அதிகமாக ஒருவர் மீது ஒருவர் அன்பு செலுத்தும்போது என்ன நடக்கும்? அவர்கள் ஒருவருக்கொருவர் சத்தமாக பேச தேவையிருக்காது! அவர்களின் மனதுகள் இரண்டும் கிசுகிசுப்பாக பேசுவதில் இருந்தே, அவர்களின் கருத்துகள் பரிமாறப்படும்! இன்னும் இன்னும் அன்பு அதிகமாகும்போது வார்த்தையே தேவைப்படாது! அவர்கள் கண்கள் ஒருவரை ஒருவர் பார்க்கும்போதே, மனதின் எண்ணங்கள் வெளிப்பட்டுவிடும்!*

துறவி கடைசியாக சீடர்களைப் பார்த்து கூறுகிறார்……..அதனால் நீங்கள் ஒருவருடன் ஒருவர் வாதிடும்போது, உங்கள் மனதுகள் இரண்டும் தொலைவாகப் போய்விடாமல் பார்த்துக்கொள்ளுங்கள் மனதின் தொலைவை அதிகப்படுத்தும் வார்த்தைகளை உபயோகப் படுத்தாதீர்கள்.*அப்படி செய்யாமல் போனால், “ஒருநாள் உங்கள் மனங்களிரண்டின் தூரம் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அதிகமாகி, கடைசியில் ஒன்றுசேரும் பாதையே அடைக்கப்பட்டுவிடும் நிலை வந்துவிடும்…