நவராத்திரி சூட்சுமம்

நவராத்திரி நாட்கள் யாவுமே அம்பாள் ஈசனை பூஜிக்கும் சிவராத்திரி நாட்களே என்பது சித்தர்கள் மொழி.எனவே நவராத்திரி மாலை நேரத்தில் அம்பாள் பூஜைகளை மேற்கொள்வதோடு மட்டுமல்லாமல் பகல் நேரத்தில் சிவ பூஜையையும் அவசியம் செய்தாக வேண்டும். அப்போதுதான் நவராத்திரி பூஜையின் பலன்கள் பூரணமாகும். ஒன்பது நவராத்திரி நாட்களிலும் நடராஜப் பெருமான் சிறப்பான தாண்டவக் கோலத்துடன் நாட்டியமாடி பக்தர்களுக்கு அற்புதமான இறை சக்தியை வர்ஷிக்கிறார். 

அதிலும் சிறப்பாக பெண்களுக்கு இத்தகைய நவராத்திரி தாண்டவங்களால் பலன்கள் மிகவும் பன்மடங்காக பெருகி அவர்களுக்கு மங்கள சக்திகளை அளிப்பதுடன் எதிர்வரும் பல துன்பங்களிலிருந்து அவர்களைக் கவசமாய்க் காக்கின்றன. எப்படி மார்கழி மாதத்தில் பிரம்ம முகூர்த்தத்தில் இயற்றப்படும் பூஜைகளுக்கு பன்மடங்கு பலன்கள் பெருகுகின்றனவோ அதுபோல நவராத்திரி நாட்களில் பகல் நேரத்தில் குறிப்பாக காலை ஆறு மணி முதல் ஒன்பது மணி வரையில் நிறைவேற்றப்படும் பூஜைகளின் பலன்கள் பன்மடங்கு விருத்தியாகின்றன. 

நவராத்திரி நாட்களில் எம்பெருமான் ஆடும் தாண்டவம் சாதுர்ய சாக்த நடனம் என்ற நாமத்துடன் சித்தர்களால் புகழப்படுகிறது. இந்த தாண்டவத்தால் பார்வதிதேவிக்கு அபரிமிதமான மங்கள சக்திகள் பெருக அதை நவராத்திரி நாட்களில் காலை ஆறு மணி முதல் ஒன்பது மணி வரை பூஜைகள் இயற்றும் பக்தர்களுக்கு சிறப்பாக பெண் அடியார்களுக்கு இந்த தாண்டவ சாக்த சக்திகளை சக்தி பிரசாதமாக அளிக்கிறாள் அன்னை பராசக்தி. இந்த சாதுர்ய சாக்த தாண்டவ சக்திகளை தேவியால் மட்டுமே கிரகிக்க முடியும், அதுவும் நவராத்திரி நாட்களில் மட்டுமே ! மகான்கள் கூட இத்தகைய சாதுர்ய சக்திகளை நேரடியாகப் பெற முடியாது. நவராத்திரி பகல் பூஜைகளின் மூலம் மட்டுமே இந்த சிவ பிரசாதத்தைப் பெற முடியும். நவராத்திரி நாட்களில் சஷ்டி திதியுடன் செவ்வாய் இணையும்போது ஆயிரக் கணக்கான சாக்த பீஜாட்சர சக்திகள் எம்பெருமானின் நடனக் கோலத்தில் பொலிகின்றன. 

இதில் மூன்றே மூன்று சக்திகளை மட்டும் கலியுக மக்களின் மேன்மைக்காக அம்பாள் சாக்த அனுகிரகமாக அருள்கின்றாள். நவ கௌஸ்துபம், நவ மங்களம், நவ சரவணம் என்ற மூன்று சாக்த நடன சக்திகள் மட்டும் கலியுக மக்களுக்கு தேவியால் அளிக்கப்படுவதால் இறையன்பர்கள் நவராத்திரி நாட்களில் காலை நேரத்தில் தங்களால் இயன்ற நற்காரியங்களை இயற்றி பெறுதற்கரிய இந்த மூன்று சாக்த நடன சக்திகளை பெற்றுப் பயனடையும்படி கேட்டுக் கொள்கிறோம். ஒன்பது நவராத்திரி நாட்களில் இயற்றப்படும் பகல் பூஜையானது மூன்று மாதங்களுக்கு பெண்களுக்குத் தேவையான மங்கள சக்திகளையும் கவச பாதுகாப்பு சக்திகளையும் அளிப்பதுடன் அடுத்து வரும் மார்கழி மாத வழிபாடுகளின் பலன்களையும் பன்மடங்காய்ப் பெருக்குகின்றது.

அம்பிகை திருவடிகளில் சரணம் 

பக்தனுக்காக சமையல்காரனாக மாறிய பாண்டுரங்கன்

*

அதுகல்யாண வீடு என்பதற்கு வாசலில் இருந்த இரண்டு வாழை மரங்களே சாட்சியாக நின்றிருந்தன. வேறு எந்த ஆர்ப்பரிப்பும் அங்கு இல்லை. ஆடம்பரமாக திருமணத்தை நடத்த அது ஒன்றும் பணக்காரரின் வீடும் அல்ல, ஏதோ ஒரு தொழில் செய்து அதன் மூலம் வரும் வருமானத்தை வைத்து பிழைக்கும் நடுத்தர வர்க்கத்தைச் சேர்ந்தவரின் வீடும் அல்ல.

தனக்கும், தன் மனைவி மற்றும் மகளுக்கும் தேவையான உணவை, தினமும் உஞ்ச விருத்தி எடுத்து சாப்பிட்டு வரும், பாண்டுரங்கனின் பரம பக்தன் நீளோபாவின் வீடு. பிம்பளம் என்ற அழகிய நகரத்தின் நடுவே அமைந்திருந்த நீளோபாவின் வீட்டில்தான் திருமண நிகழ்ச்சி.

*திருமணஏற்பாடு*

அழகு இருந்தும், பணம் இல்லாததால் தன் மகளுக்கு திருமணம் நடைபெறுமா? என்ற கவலையில் தவித்து வந்தார் நீளோபாவின் மனைவி. ஆனால் ‘எல்லாம் இறைவனுக்குத் தெரியும். அவன் பார்த்துக் கொள்வான்’ என்று அவன்மேல் பாரத்தைப் போட்டு விட்டு, பகவானின் பதத்தை பணிவதிலேயே தன் காலத்தைக் கழித்து வந்தார் நீளோபா.இந்த நிலையில் நீளோபா புதல்வியின் அழகில் மயங்கிய வாலிபன் ஒருவன், அவளை மணம் செய்து கொள்ள வலிய வந்தான். அவனும் ஏழைதான் என்றாலும், அழகிலும் வலிமையிலும் சிறந்தவனாக இருந்தான். திருமணத்திற்கான நாள் குறிக்கப்பட்டு, அந்த நாளும் நெருங்கி விட்டது.

நாளையப் பொழுதில் திருமணம். ஆனால் நீளோபாவின் வீடு உறவுகளின் கலகலப்பின்றி காணப்பட்டது. நீளோபாவின் வீட்டில் பணப் பஞ்சம் என்பதால், அவரது உறவினர்களின் மனதில் அன்புப் பஞ்சம் ஏற்பட்டு விட்டது. அதனால்தான் நீளோபாவின் வீடு வெறிச்சோடிப் போய் கிடந்தது. எங்கே திருமணம் வீட்டிற்கு முன்பாகவே சென்றால், பொருள் உதவி செய்ய வேண்டியிருக்குமோ என்ற எண்ணத்தில் எவரும் வந்து சேரவில்லை.

*முதியவர்_வருகை*

இரக்க குணம் படைத்த பணக்காரர்கள் சிலர் கொடுத்த காய்கறி, பழங்கள், மளிகை பொருட்கள், இலை போன்றவை கொஞ்சம் இருந்தது. ஆனால் அவை திருமணத்திற்கு வருபவர்களுக்கு விருந்து வைக்க போதுமானதாக இருக்குமா? என்று நீளோபாவின் மனைவி கவலையில் ஆழ்ந்தாள்.அப்போது வீட்டின் வாசலில் முதியவர் ஒருவர் வந்து நின்றார். வெளியே வந்த நீளோபாவிடம், ‘ஏன்பா! நீளோபா–ன்னா நீதானா. உன் மகளுக்கு கல்யாணமாமே?’ என்று கேட்டார் முதியவர். ‘எல்லாம் இறைவனின் சித்தம். ஐயா! தாங்கள் யாரென்று தெரியவில்லையே? எந்த ஊர்?’ என்று பணிவாக கேட்டார் நீளோபா.

*அதற்கு முதியவர், ‘எனக்கு ஏது ஊரு? எல்லா ஊரும் நம்ம ஊருதான். குருவாயூர், மதுரா, பிருந்தாவனம், கோகுலம், உடுப்பி.. இப்படி ஊர் ஊராய் போய் பிச்சை எடுத்து வயிறு வளர்க்கிறேன்’* என்று கூறிக் கொண்டே, தான் அணிந்திருந்த கந்தல் துணியில் போட்டிருந்த சிறு சிறு முடிச்சுகளை அவிழ்க்கத் தொடங்கினார். ‘ஐயா! எனக்கு இப்போது அபார பசி. என்னிடம் இருக்கும் இந்த அரிசி, பருப்பு, காய்கறி, புளி, மிளகாய் போன்றவற்றை வாங்கிக்கொண்டு, கொஞ்சம் சாப்பாடு போட்டால் நல்லது’ என்றார் முதியவர்.நீளோபா அவரைத் தடுத்து, ‘திருமண வீட்டில் சாப்பாட்டுக்கு பஞ்சமா?. உள்ளே போய் பசியார உணவருந்துங்கள். அரிசி, பருப்பு கொடுத்து தான் சாப்பிட வேண்டுமா?’ என்று கூறினார்.

சமையல்_பொருட்கள்*

‘நீளோபா! நாளை தான் கல்யாணம். அதற்கடுத்த நாள் வரை இந்த பொருட்களை காப்பாற்ற முடியாது. உனக்கு பிச்சைக்காரனிடம் வாங்குவதற்கு அவமானமாக இருக்கிறது போலும். நானும் மானம் உள்ளவன்தான். எனக்கு உன் வீட்டு சாப்பாடு வேண்டாம்’ என்று கூறி அங்கிருந்து புறப்படத் தயாரானார்.#பதறிப்போய் அவரை தடுத்தார் நீளோபா. ‘ஐயா! நில்லுங்கள். அந்த பொருட்களை தாருங்கள்’ என்று கூறியவர், தன் மனைவியை அழைத்து அதனை வாங்கிக் கொள்ளும்படி கூறினார்.முதியவரிடம் இருந்து பொருட்களை நீளோபாவின் மனைவி பெற்றுக் கொண்டாள். அவளிடம், ‘தாயே! இதனை கல்யாண சமையலுக்கு வைத்திருக்கும் பொருட்களோடு சேர்க்க வேண்டும்’ என்றார் முதியவர். அவளும் அப்படியே செய்தாள். அதன்பிறகு முதியவருக்கு உணவு அளித்தனர். அதனை சாப்பிட்டு முடித்தார்.

அப்போது சமையல் அறையில் நீளோபாவின் மனைவியும், மகளும் கல்யாண சமையல் பொருட்களை தரம் பிரித்து வைத்துக் கொண்டிருப்பதை பார்த்தார்.‘என்ன! அனைத்து வேலைகளையும் கல்யாண பொண்ணும், அம்மாவும் செய்து கொண்டிருக்கிறார்கள். வேலைக்கு ஆட்கள் வைத்துக் கொள்ளக் கூடாதா?’ என்று நீளோபாவிடம் கேட்டார் முதியவர்.நீளோபா வருத்தம் தோய, ‘ஐயா! நானே உஞ்சவிருத்தி பெற்று சாப்பிடுபவன். நான் எப்படி வேலைக்கு ஆள் வைத்துக் கொள்ள முடியும்?’ என்றார்.

*சமையல்காரனாக…*

‘அப்படியானால் நாளைக்கு சமையல்?’ என்று முதியவர் கேட்க, ‘அதற்காகத்தானே நேரம் கழித்து முகூர்த்தம் பார்த்தது. சீக்கிரமே எழுந்து சமையலை முடிக்க வேண்டியதுதான். தாலி கட்டி முடிந்ததும் அப்பளம் தயார் செய்து கொள்ளலாம் என்று முடிவு செய்திருக்கிறோம்’ என்றார் நீளோபா.‘நன்றாக இருக்கிறது! தன்னுடைய கல்யாணத்திற்கே மணப்பெண்ணே சமைப்பதா?. நன்றாக இருக்கிறது!. நாளைக்கு அடுப்படிப் பக்கம் நீங்கள் யாருமே வரக்கூடாது. நான் நன்றாக சமைப்பேன். சிக்கனமாய், அதே நேரத்தில் சுவையாய், மணமாய், விதவிதமான சமையல் செய்வேன். திருமண விருந்திற்கு என்னென்ன வேண்டும்? என்பது எனக்குத் தெரியும். நான் பார்த்துக் கொள்கிறேன். நாளை திருமணத்திற்கு வரும் அனைவரையும் வரவேற்று, விருந்துண்ண அனுப்ப வேண்டியது மட்டும்தான் உங்கள் வேலை’ என்று கூறிவிட்டார் முதியவர். அவரது வார்த்தையைக் கேட்டதும் மகிழ்ந்து போனார் நீளோபா. ‘அந்த பகவானே உங்களை அனுப்பி வைத்ததாக கருதுகிறேன். மிக்க மகிழ்ச்சி’ என்றார்…*

விருந்தில்_மயங்கினர்*

அப்போது போய் அடுப்படியில் நுழைந்தவர்தான், அனைத்து பணிகளையும் பார்க்கத் தொடங்கிவிட்டார். இரவு நேரங்கழித்து தூங்கி, வெகு அதிகாலையிலேயே எழுந்து சமையல் பணியை முடித்துவிட்டார். திருமணத்திற்கு வந்தவர்கள் அனைவரும் சமையலை ‘ஆஹா, ஓகோ’ என புகழ்ந்து தள்ளிவிட்டனர். அந்த வர்ணிப்பைக் கேட்டு நாக்கில் எச்சில் ஊற சாப்பிட வந்தவர்களின் எண்ணிக்கை ஏராளம்.‘என்ன நீளோபா.. திருமணத்திற்கு வீடு தேடி வந்து அழைத்தாய்.. வராவிட்டால் ஏழை என்று ஒதுக்கிவிட்டதாக நினைத்து கொள்வாய் என்றுதான், அவசர வேலைகளைக் கூட அப்படியே போட்டு விட்டு வந்தேன்’ என்று கூறியபடி வந்த உறவினர்கள் அனைவரும் திருமண விருந்தைக் கண்டு வாயடைத்து போய்விட்டார்கள்.விருந்தில் அத்தனை பதார்த்தங்களை இதுவரை எவரும் பார்த்திருக்க மாட்டார்கள். லட்டு, முறுக்கு, அதிரசம் என்று கண்களை கவர்ந்தன. சமையலை வாசனை மூக்கைத் துளைத்தது, முந்திரியும், பாதாமும் முதல் பந்தியில் சாப்பிட்டவர்களை, அடுத்த பந்திக்கும் இழுத்தது.

பாண்டுரங்கன் விக்கிரகம்*

விருந்தினர்களும், மாப்பிள்ளை வீட்டாரும், சம்பந்தியும் நீளோபாவை பாராட்டித் தள்ளினர். திருமணம் முடிந்து மாப்பிள்ளை வீட்டார் மற்றும் உறவினர்கள் அனைவரும் சென்று விட்டனர். நீளோபா, தன்னை அனைவரும் பாராட்டியதற்கு காரணமான முதியவரைக் கண்டு அவருக்கு பட்டு வஸ்திரம் அணிவிப்பதற்காக மடப்பள்ளிக்கு சென்றார். ஆனால் முதியவரை காணவில்லை. அங்கே சமையல் பொருட்கள் குறையாமல் அப்படியே இருப்பது கண்டு திகைத்தார். வந்தவர் சாதாரணமானவர் அல்ல என்பது அவருக்கு தெரிந்தது.*

அவரது எண்ணம் பொய்யில்லை என்பதை, மடப்பள்ளியில் சிலையாக நின்று கொண்டிருந்த பாண்டுரங்கனின் விக்கிரகம் மெய்ப்பித்தது.ஓம் நமோ நாராயணா 

*

கேட்கும் வரம் கிடைக்கும் புரட்டாசி மாதம்

பெருமாளுக்கு அக்காரவடிசல் நைவேத்யமாக வைக்க காரணமான கதை   புரட்டாசி மாதத்தில் பெருமாளுக்கு அக்காரவடிசல் செய்து வணங்குதல் சிறப்பு.நாம் கேட்கும் வரம் கிடைக்கும்.

திருமாலிருஞ் சோலை அழகரிடம் ஆண்டாள்,”மாதவா! என்  மனதுக்கு பிடித்த அரங்கனே !எனக்கு மணவாளனாக வந்தால் 100 அண்டா வெண்ணையும்  ,100அண்டா அக்காரவடிசலும்  உனக்கு நைவேத்யமாக தருகிறேன்” என்று வேண்டிக் கொண்டாள் .அவள் மனம் போலவே அரங்கன் அவளுக்கு மாலை சூட்டி தன்னுடன் ஐக்கியமாக்கி கொண்டார்.

ஆண்டாள் தான் வேண்டி கொண்டதுபோல் வெண்ணையும்,அக்காரவடிசலும் பகவானுக்கு கொடுத்தாரா? என்ற சந்தேகம் 300ஆண்டுகளுக்கு பிறகு யதிராஜரான ராமானுஜருக்கு வந்தது.உடனே,மகான் 100அண்டா வெண்ணையும்,100அண்டா அக்காரவடிசலும் நைவேத்யம் செய்து அழகரை ஆராதித்து,ஆண்டாள் வேண்டுதலை தானே நிறைவேற்றினார்.அதனால் ஸ்ரீ வில்லிபுத்தூருக்கு அவர் வந்தபோது,வாசலுக்கே ஓடிவந்து, “வாருங்கள் !அண்ணா! நம் கோவிலுக்கு”  என்று  கூப்பிட்டாளாம் ஆண்டாள்.ஆண்டாளைவிட  ராமானுஜர் வயதில் குறைந்தவராக    இருந்தாலும் ,ஆண்டாள் அண்ணா! என்று அவரைக்கூப்பிட காரணம், ஒரு  தங்கைக்கு செய்யவேண்டிய கடமையை  அண்ணன் ஸ்தானத்தில் இருந்து  தனக்கு செய்ததால்தான்.

இன்றும் ஸ்ரீவில்லிபுத்தூரில் வருடத்திற்கு ஒருமுறை இந்த சம்பவம் மிகச்சிறப்பாக அக்காரவடிசல் பிரசாதத்துடன்  கொண்டாடப்படுகிறது.  பக்தி என்பது குளித்து முடித்து நாமம் இட்டு, மந்திரம் சொல்லி,பூஜை செய்து சாமி கும்பிடுவதோடு முடிந்து விடுவதில்லை.நாளின் ஒவ்வொரு நொடியும் உங்களை பெருமாள் பார்த்துக் கொண்டு இருக்கிறார் என்பதை நினைவில் கொண்டு,மனம்,மெய் ,வாக்கு  ஆகிய மூன்றாலும் தவறேதும் செய்யாதிருப்பதே பக்தியாகும்.அனைத்து  ஜீவராசிகளிடம் அன்பு வைத்தால், பகவானின் அனுக்கிரகத்தை எளிதில் அடையலாம்.

கோவிந்தா ஹரி கோவிந்தா

அப்பனின் கருணை

சுமங்கலிகளின் இன்றியமையாத ஆபரணமாகிய திருமாங்கல்யத்தை, குருவாயூரப்பன் என்றென்றும்  ஏற்றுக் கொள்ள விரும்ப மாட்டார் ஒரு சமயம் குருவாயூரப்பனின் பக்தர் வேல்முருகனுக்கு வயிற்று வலி வந்தது. நாளுக்கு நாள் அதிகரித்துக் கொண்டே போன வலி, எந்த வைத்தியத்துக்கும் கட்டுப்படவில்லை…. மனம் கலங்கிய அவரது மனைவி மேகலா, .குருவாயூரப்பனிடம், “கண்ணா, என் கணவருக்கு வயிற்று வலி  நீங்கவும், எங்கள் துன்பம் தீரவும் அனுக்ரஹிக்க வேண்டும்.

அவ்வாறு நீங்கினால், நான் என்னுடைய திருமாங்கல்யத்தை உனது திருவடியில் ஸமர்ப்பித்து, மஞ்சள் சரடைக் கட்டிக் கொள்கிறேன். எனக்கு மாங்கல்யப் பிச்சை தா கண்ணா” என்று மனமுருகி வேண்டிக் கொண்டாள்.சில நாட்களிலேயே வயிற்று வலி மட்டுப்பட்டு, சரியாகி அவளது  கணவர் வேல்முருகன் பரிபூரண குணமடைந்தார். வேண்டிக்கொண்டபடி குருவாயூர் சென்று, ஸன்னிதியில் நமஸ்கரித்து, தனது திருமாங்கல்யத்தை அப்பனது திருவடிகளில் ஸமர்ப்பித்துவிட்டு, மஞ்சள் சரடைக் கட்டிக் கொண்டாள் மேகலா.பின் பிரதக்ஷிணம் செய்ய ஆரம்பித்தார்கள். சுற்றி வரும்போது அந்தப் பெண்மணியின்  கழுத்தில் திருமாங்கல்யம் முன்புபோலவே இருந்தது. மறுபடியும் அப்பனது திருவடிகளில் ஸமர்ப்பித்துவிட்டு, மீண்டும் பிரதக்ஷிணம் செய்ய ஆரம்பித்தார்கள்.

மீண்டும் அவள் கழுத்தில் திருமாங்கல்யம் மின்னியது. இவ்வாறு  பத்து தடவை ஸமர்ப்பித்தும் மாங்கல்யம் அவளது  கழுத்திலேயே இருக்கக் கண்டார்கள். ஏதோ அபசாரம் செய்துவிட்டோம் என்று அவர்கள் மிகவும் கலங்கினார்கள். அதே நேரம் ஸன்னிதியில் மேல்சாந்தி தியானித்துக் கொண்டிருக்கும்போது, அப்பன் அவரது தியானத்தில் வந்து, “அந்தப் பெண்ணின்  திருமாங்கல்யத்தை வாங்க எனக்கு இஷ்டமில்லை, மறுபடி அவள் வரும்போது அதை ஸமர்ப்பிக்க வேண்டாம் என்று சொல்லிவிடு” என்று உத்தரவானது. மேல்சாந்தியும் அவ்வாறே சொன்னார்.

அப்பனின் கருணையைக் கண்டு அதிசயித்து, மிகுந்த மகிழ்ச்சியுடன் அவர்கள் ஊருக்குத் திரும்பினார்கள். இதிலிருந்து, வேண்டுதலாக இருந்தாலும், சுமங்கலிகளின் இன்றியமையாத ஆபரணமாகிய திருமாங்கல்யத்தை, குருவாயூரப்பன் என்றென்றும் ஏற்றுக் கொள்ள விரும்ப மாட்டார். 

புண்ணியம் கிடைக்கும்

ஐயா தர்மப்பிரபு* ….. தயவு *கூர்ந்து கீழே விழுந்த அந்த மட்டையை கொஞ்சம்  எடுத்துக் கொடுங்களேன்”* *என்று கேட்ட ஏழை தொழிலாளி

ஓர் ஊரில், வட்டிக்கு பணம் கொடுத்தும், அநியாய வட்டி வசூலித்தும், வட்டி தராதவர்களை அவமானப்படுத்தியும் ஒரு  வாழ்ந்து வந்தான் செல்வந்தன்  மேகநாதன் இதனால், அவன் பலரின் சாபத்திற்கு ஆளானான். கோவிலுக்கு அவன் அடிக்கடி சென்று வந்தாலும், அவனுக்கு அவன் செல்வத்தின் காரணமாக மதிப்பும் மரியாதையும் கிடைத்தது.  இந்நிலையில் கர்ப்பமுற்றிருந்த மேகநாதன் மனைவிக்கு குழந்தை பிறக்கும் தருணம் வந்தது. 

மனைவிக்குப் பிரசவ வலி வந்த செய்தியைக் கேட்டு, கடையிலிருந்து வீடு நோக்கி சென்றான் மேகநாதன். செல்லும் வழியில் சிவாலயம் ஒன்று குடமுழுக்கிற்காக திருப்பணி நடந்து கொண்டிருந்தது. சிலர் கோவிலை பெருக்கி சுத்தம் செய்தனர். சிலர் தோரணம் கட்டினர். சிலர் விளக்குகள் அமைத்துக் கொண்டிருந்தனர். அப்போது ஏணியில் நின்றபடி மதில் சுவற்றுக்கு ஒரு ஏழை தொழிலாளி வெள்ளையடித்துக் கொண்டிருந்தார். அவரது சுண்ணாம்பு மட்டை கீழே விழுந்து விட, அவ்வழியாக சென்ற செல்வந்தரைப் பார்த்து, “ஐயா தர்மப்பிரபு….. தயவு கூர்ந்து கீழே விழுந்த அந்த மட்டையை கொஞ்சம்  எடுத்துக் கொடுங்களேன்” என்று கேட்க, 

தர்மப்பிரபு என்ற வார்த்தையில் மயங்கிய மேகநாதன், மட்டையை எடுத்து ஏணியில் சிறிது படிகள் ஏறி அந்த மட்டையை கொடுத்துவிட்டு சென்றான்.மேகநாதன் செய்த பாவங்களின் பலனாக, இவன் குழந்தை பிறக்கும் தருவாயில் இறந்து போய், இவனுக்கு குலம் தழைக்காது போவதே விதியாக இருந்தது. எம தூதர்கள் இவன் இல்லம் அடைந்து பாசக்கயிற்றை வீச தயாரானார்கள். திடீரென்று சிவலோகத்திலிருந்து இரு பூதகணங்கள் தோன்றி, எமதூதர்களை தடுத்தனர். 

குடமுழுக்கிற்காக தயாராகும் சிவாலயத்தில், அடியவர் ஒருவருக்கு மேகநாதன் சிறு உதவி செய்த காரணத்தால், அந்த புண்ணியத்தில் லட்சத்தில் ஒரு பங்கு இவருக்கு சேர்ந்துவிட்டது. ஆகவே, இவரது குழந்தையின் உயிரை கவரக்கூடாது என்பது ஈசனின் ஆணை என்றனர். மேலும் சுகப்பிரசவத்திற்கு வேண்டியவற்றை செய்ய எம்பெருமான் கட்டளையிட்டுள்ளார். 

ஆகவே திரும்பி செல்லுங்கள் என்று எமதூதர்களை திருப்பி அனுப்பி விட்டனர் அந்த சிவகணங்கள். தன் குழந்தைக்கு நிகழவிருந்த ஆபத்தையும், கோவிலுக்கு தன் உதவியினால் அது விலகியதையும் ஜோதிடர் மூலம் அறிந்து கொண்ட செல்வந்தன் மேகநாதன்மனம் திருந்தி கோவில்களுக்கு தன்னால் இயன்ற திருப்பணிகள் செய்து வரலானான்.

கோவிலை சுண்ணம் அடித்து கொண்டிருந்தவர்களுக்கு மட்டையை எடுத்து கொடுத்ததற்கே இவன் இப்பலனை அடைந்தால், அவன் ஆலயத்தில் உழவாரப்பணி செய்பவர்களுக்கு எத்தகைய புண்ணியம் கிடைக்கும் என்பதை பாருங்கள். 

ஆனால், நாம் இந்த உழவாரத் திருப்பணியை, கிடைக்க போகும் புண்ணியத்திற்காக அல்ல, ஈசன் மீது வைத்திருக்கும் எல்லையற்ற அன்பினால் செய்ய வேண்டும்…

சப்த கோடி மஹா மந்திரம்

சப்த கோடி மஹா மந்திரம் என்றால் என்ன?சப்த கோடி மஹா மந்திரம் என்று சொல்லப்படுகின்ற நமஹ, சுவாஹா, சுவதா, வௌஷட், வஷட், பட், ஹும் என்பதன் அர்த்தம் என்ன?நமது பெரியவர்கள் சொல்லும் ஒரு வாக்கியம் உண்டுஅந்த வாக்கியம்”மந்திரத்தின் பலன் அதன் கோடியில்” என்பார்கள்.இங்கே கோடி என்பது எண்ணிக்கை அல்ல கடைசி என்று பொருள்படும். தெருக் கோடி சொல்வோம்ல அப்படி.பொதுவாக கடவுளின் மந்திரத்தை நாம் பல முறை உரு ஏற்றினால் அது கடைசியில் ஒரு கட்டத்தில் சித்தி அடைந்து அந்த மந்திரத்தின் பலன் வெளிப்படும்எதுவும் தெரியாத வேடன் கண்ணப்ப நாயனார் என்ன மந்திரம் சொன்னார்னு நமக்கு தெரியாதுஇப்ப நம்ம சப்த கோடி மந்திரத்துக்கு வந்துருவோம்

சப்த – ஏழு கோடி – கடைசி,

இங்கே கோடி என்றால் எண்ணிக்கை கிடையாது. கடைசி இறுதி என்ற பொருளில் வருகிறது“நம:, ஸ்வஸ்தி, ஸ்வாஹா, ஸ்வதா, ஹீம், வஷட், வௌஷட்” ஆகிய இந்த ஏழு மந்திரங்களும் வாக்கியங்களின் கடைசி முனையில் வந்தமர்வதால் சப்த கோடி மந்திரங்கள் என்று பெயர் பெற்றன.இவை வெறும் ஏழு வார்த்தைகள்தானே தவிர ஏழுகோடி என்ற எண்ணிக்கை கிடையாது.என்றாலும் இந்த ஏழு வார்த்தைகள் இல்லையென்றால் எந்த ஒரு மந்திரமும் முழுமை அடையாது.ஒரு வாக்கியத்தை முழுமை அடையச் செய்வதோடு அதற்குண்டான முழுமையான பலனையும் தருகின்ற சக்தி இவற்றிற்கு உண்டென்பதால் இந்த ஏழும் சப்தகோடி மந்திரங்கள் என்ற பெயரில் சிறப்பு பெறுகின்றன.

சமஸ்கிருதத்தில் மமஹ என்ற சொல்லிற்கு எல்லாம் என்னுடையது என்று பொருள். இந்த மமஹ என்ற சொல்லிற்கு முன்னால்  ந என்ற எழுத்தைச் சேர்த்தால் நமஹ என்று எதிர் அர்த்தத்தை குறிக்கும் பொருளாக அமைந்துவிடும். அதாவது எதுவும் எமக்குச் சொந்தமில்லை என்று பொருள். எல்லாம் பகவானுடையதே என்று அர்த்தம்.அர்ச்சனையின் போது சமர்ப்பிக்கப்படும் பூஜை பொருட்கள் அனைத்தும் இறைவனுக்கே சொந்தமானது, வழிபடும் நாமும் இறைவனுக்கே சொந்தம் என்ற பொருள் படத்தான் இறைவனின் திருநாம மந்திரங்களோடு நமஹ என்று உச்சரிக்கப்படுகிறது.நமஹ – வணங்குகிறேன் என்று பொதுவான அர்த்தம் உண்டு.வேறு பொருளும் உண்டு.’நமஹ’ என்ற வடமொழிச்சொல்லிற்கு ‘போற்றி’ என்றோ ‘வணங்குகிறோம்’ என்றோ பொருள் கூறலாம்.மற்றும் அச்சொல்லிற்குள் ஒரு பெரிய வேதாந்த தத்துவமே அடங்கியிருக்கிறது.’ந’ என்றால் ‘இல்லை’ என்று பொருள்.’ம’ என்ற மெய்யெழுத்து ‘மம’ என்ற சமஸ்கிருத சொல்லின் பொருளான ‘எனது’ ‘என்னுடையது’ என்ற எண்ணத்தைக் குறிக்கிறது.அதனால் ‘நமஹ’ என்று உச்சரிக்கும்போது ‘என்னுடையது இல்லை’ என்ற தத்துவத்தை வெளிப்படுத்துகிறோம்.

அதாவது, நம்முடையது என்று ஒன்றுமில்லை, எல்லாம் ஆண்டவனுடையது என்று பொருள்.எவ்வளவு எளிமையான அழகான தத்துவம்இப்பொருள் செறிந்த சொல்லாகிய நமஹ என்பதைச்சேர்த்து ஆண்டவனின் திருநாமத்தைச் சொல்லும்போது அது இன்னும் ஏற்றமுடையதாகிறது என்பது இந்து மதநூல்களின் கொள்கை.அடுத்துஸ்வாஹா – என்றால் அர்ப்பணம் என்று அர்த்தம்.ஸ்வாகா என்பது யாக சாலையில் குண்டத்தில் யாக பொருட்கள் நிவேதனங்களாக இடும் போது கூறப்படும் சொல் ஆகும்.இந்து மற்றும் பௌத்த மதங்களில் அதிலும் குறிப்பாக பௌத்தத்தில் சுவாகா(ஸ்வாஹா स्वाहा) என்பது மந்திரங்களின் இறுதியில் சொல்லப்படும் சொல்லும் ஆகும்.ஸ்வாகா என்பது சு(सु) மற்றும் ஆ ஆகியவற்றில் இருந்து தோன்றியிருக்கலாம் என்றும் கருதப்படுகிறது.இதில் சு என்றால் நன்மையை குறிக்கும் சொல் ஆ என்பது அழைப்பைக் குறிக்கும். இறைவனை அழைப்பது.என பொருள்படும்.

சுவாஹாதேவி என்பது பெண் தெய்வத்தின் பெயர். தக்ஷனின் மகளாக கருதப்படுகிறார். நான்கு வேதங்கள் இவரது உடலாகவும், வேதத்தின் ஆறு அங்கங்கள் ஆறு கரங்களாகவும் உள்ளது. யாக குண்டங்களில் சமர்ப்பிக்கப்படும் பொருட்களை சுவாஹாதேவி பெற்று அக்னிதேவனிடம் சமர்பிப்பதாக சாஸ்திரம். அக்னி தேவன் மூலம் கடவுளுக்கு சமர்ப்பணம் ஆகிறதுஆக யாகத்தில் போடப்படும் பொருள் யார் அந்த யாகத்தை செய்கிறார்களோ அவர்களுக்கு நன்மையைக் கொடுக்கட்டும்.சுருக்கமாக “நன்மை உண்டாகட்டும்” என்ற அருமையான தத்துவம்.ஸ்வாகாஇந்த அர்ப்பணம் தேவதைகளுக்குச் செய்வதற்கு மந்திர முடிவில் ‘ஸ்வாஹா’ என்று சொல்ல வேண்டும்.ஸ்வதாஇந்த அர்ப்பணம் பித்ருக்களுக்குச் செய்யும் போது மந்திர முடிவில் ‘ஸ்வதா’ என்று சொல்ல வேண்டும்.ஹந்தாஇந்த அர்ப்பணம் மற்ற ஜீவன்களுக்கு செய்யும் போது மந்திர முடிவில் ‘ஹந்தா’ என்று சொல்ல வேண்டும்.வஷட்தீயசக்தியினை அழிக்கும் மந்திரம் இது தெய்வசக்தியாக இந்த மந்திரம் மாறி பயன்தரும்.கடவுள் ஒன்னும் செய்ய மாட்டார். இந்த மந்திரமே இப்படி மாறி நமக்கு நல்லதை செய்யும்னு வேதம் சொல்லுது.வௌஷட்இது எதிர் சக்திகளை குழப்பி சாதகனிற்கு அமைவாக மாற்றும்.பட்சாதகனுக்கு எதிரான சக்தியினை விரட்டும்.ஹும்இது எதிரிகள் மேல் கோபசக்தியினை உருவாக்கும்.இதில் சாதகன் என்பவர் தான் 

இந்த யாகம் நடத்த செலவு யாகம் நடத்துபவர்களுக்கு கூலி என அனைத்து செலவுகளையும் ஏற்றுக் கொள்பவர்.இறைவனை மந்திரங்களால் அர்ச்சிக்கும் முன் இறைவனை எழுந்தருளச் செய்வதில் பங்கு வகிக்கும் சுவதா, வௌஷட், வஷட், பட், ஹூம் என்பது ஆச்சாரியாரின் முத்திரைகளும், பாவனைகளும் ஆகும்.அஸ்த்ராய பட் என்று சொல்லி இரு கைகளையும் துடைத்துக்கொள்வதுஓம் சௌம் சக்தயே வௌஷட் என்று சொல்லி இரு கைகளையும் புனித நீரால் சுத்தப்படுத்திக் கொள்வது.ஓம் ஹம் நம என்று , கட்டை விரல் தவிர்த்த எட்டு விரல்களை தாமரையாகப் பாவித்து கட்டை விரலை புத மேட்டில் வைத்து இறைவனுக்கு மங்கள ஆசனம் கொடுத்து இறைவனை எழுந்தருளச செய்வது.

ஓம் ஹூம் அகோர ஹ்ருதாய நம என்று சொல்லி சின் முத்திரை, யோக முத்திரை செய்து நியாசம் செய்வது. நியாசம் செய்வதில் இன்னும் பல முத்திரைகள் உண்டு. பஞ்ச பிரம்ம மந்திரம் என்று கூறப்படுகிறது.அடுத்து ஓம் ஹௌம் என்ற மந்திரங்களின் மூலம், இறைவனுக்கு தேகம், கண்கள் இப்படியாக இறைவனுக்கு உருவம் கொடுப்பது.நிறைவாக, ஓம் ஹாம் ஹௌம் சிவாய வௌஷட் என்று சொல்லி இறைவனை பரமீகரணம் அதாவது சிரசில் இரண்டு கைகளையும் குவித்து இறைவனை வந்தனம் செய்வது.இப்படியாக , பல பாவனைகள், முத்திரைகளினால் இறைவனுக்கு உருவம் கொடுத்து , ஆசனம் கொடுத்து அமரச் செய்து மலர்களால் இறைவனுடைய மகா மந்திரங்கள் சொல்லி நாமங்களை செபித்து , நிவேதனங்களை சமர்ப்பித்து ஆராதனை செய்வது தான் இறை வழிபாடு. 

கடவுளால் படைக்கப்பட்ட அனைத்து பொருட்களும், அனைத்து ஆத்மாக்களும் கடவுளுக்கே சொந்தம் என்ற தத்துவத்தை நிரூபிக்கிறது சப்தகோடி மந்திரங்களினால் செய்யப்படும் வழிபாடும் ,ஆராதனைகளும்.அதனால் தான் கடைசியில் அனைத்தும் கிருஷ்ணார்ப்பணம் சொல்லி நிறைவு எய்துகிறது.

ஸர்வம் கிருஷ்ணார்ப்பணம். 

மயிலாடுமலை கோயில்

உலகிலேயே மிகப்பெரிய முருகப்பெருமான் திருமேனி உடைய கருவறை கொண்ட தலமான #மேல்மாயில் என்ற#மயிலாடுமலை#சக்தி_முருகன் திருக்கோயில் வரலாறு:

வேலூர் மாவட்டத்தில் உள்ள காட்பாடியில் இருந்து குடியாத்தம் போகும் வழியில் கே.வி.குப்பம் வழியாக மேல்மாயில் கிராமத்தில் அமைந்துள்ள  மயிலாடுமலை கோயிலுக்கு செல்லலாம். இம்மலை கோயிலுக்கு படிகள் மற்றும் மலைப்பாதை சாலை வழியாகவும் செல்லலாம். இயற்கை எழில் கொஞ்சும் அழகான சூழ்நிலையில் இக்கோயில் அமைந்துள்ளது. 

மூலவர்: சக்தி முருகன்அம்மன்: வள்ளி மற்றும் தெய்வானை மலை அடிவாரத்தில் இருந்து படிக்கட்டுகள் வழியாக மேலே சென்றால் முதலில்  பஞ்சமுக விநாயகப் பெருமான் அருள்பாலிக்கிறார். விநாயகர் கோயில் கடந்து சென்றால் படிக்கட்டுகள் முடிந்து மலைப்பாதையாக செல்லும். 

வரலாறு:

இத்திருக்கோயில் 1920 ஆம் ஆண்டு கிருபானந்த வாரியார் சுவாமிகளால் அடிக்கல் நாட்டப்பட்டது.  1994 ஆம் ஆண்டு திருப்பணிகள் தொடங்கப்பட்டது. இத்திருக்கோயில் முழுமையாக உருவாக காரணமாக அமைந்தவர் மிளகாய் சித்தர் சுவாமிகள் .அவரது ஜீவசமாதி இத்திருக்கோயில் அடி ஓரத்தில் அமைந்துள்ளது. 

தல சிறப்பு:

உலகிலேயே மிகப்பெரிய 9 அடி முருகப்பெருமான் திருமேனி கொண்ட கருவறை இங்கு தான் உள்ளது. இங்கு கருவறைக்கு உள்ளே கருவறை என சூட்சுமமான வகையில் அமைந்துள்ளது. இத்திருக்கோயிலில் முக்கிய நேர்த்திக்கடன் தேங்காய் கட்டுதல் ஆகும். வேண்டுதல் வைத்து தேங்காயில் அவர்களது பெயர் எழுதி கட்டினால் வேண்டியது நிறைவேறும் என்பது ஐதீகம். மற்ற முருகன் கோயில்களில் இல்லாத வகையில் வள்ளி மற்றும் தெய்வானை அம்மன் தனி தனிச் சன்னதியில் அமைந்து அருள்பாலிக்கின்றனர். இங்கு தைப்பூசம் மற்றும் கிருத்திகை நாட்கள் சிறப்பாக கொண்டாடப்படுகிறது. 

அமைவிடம்: 

வேலூர் மாவட்டத்தில் இருந்து காட்பாடி To குடியாத்தம் போகும் வழியில் கே. வி. குப்பம் தாலுகா மேல்மாயில் கிராமத்தில் உள்ள மயிலாடுமலையில் அமைந்துள்ளது. 

*நன்றிகள் திரு தமிழ் பிரியன் ஐயா அவர்கள்*

பஞ்ச பக்‌ஷ பரமான்னம்

பஞ்ச பக்‌ஷ பரமான்னம் என்று பரிபாஷைச்சொல் ஒன்று உண்டு. அது எதை குறிக்கிறது என்றால் ஐந்து விதமான பக்ஷ்யங்களையும் அவைகளை சாப்பிடும் முறையையும் உணர்த்துகின்றது. ஶ்ரீமத் ராமானுஜர் ஶ்ரீ ரங்கம் கோயிலின் நிர்வாகத்தையும், நம்பெருமாளின் உத்ஸவாதிகளையும் அவனுக்கு சமர்ப்பிக்கும் மரியாதைகளையும், சீர்படுத்திய முறையில் அவன் கண்டருளப்பண்ணும் ப்ரசாதங்களையும் ஐந்து விதமான பக்ஷ்யங்களாக இருக்கவேண்டுமென்று விருப்பம் கொண்டார். அவைகளாவன

 1. பக்ஷ்யம். அதாவது கடித்து சாப்பிடும் பணியாற வகைகள்.

 2. போஜ்யம். விழுங்கி சாப்பிடும் அன்னம். தத்யோன்னம், பொங்கல், புளியோதரை போன்றவை.

 3. லேஹ்யம். நாக்கை ப்ரதானமாக்கி சாப்பிடும் பச்சடி, ஹல்வா போன்றவை.

 4. சோஷ்யம். உறுஞ்சி குடிக்கும் பழச்சாறு, பாயஸம் போன்றவை

 5. பேயம். உதட்டில் படாமல் பருகும் பால் போன்றவை.

இவைகளே பஞ்சபக்‌ஷ பரமான்னம் என்பதாகும். 

ஸ்ரீ கிருஷ்ணன் அருள்

நம் அழிந்து போகும் உடலுக்குள் அழியாத ஸ்ரீ கிருஷ்ணன் அருள் என்றும்  உண்டு நமக்கு

நம் உடலுக்குள் ஆத்மா உண்டா??அது அழிந்து போகாதா??உடல் அழிந்து போகிறதே?.விளக்கம் சொல்லுங்கள் என்ற சீடனுக்கு குரு விளக்கினார். .

” பால் “பயனுள்ளதுதான்…ஆனால் அதை அப்படியே விட்டால் கெட்டுப்போகும்..அதில் ஒரு துளிஉறை மோர் விட்டால் பால் தயிராகி விடும் கெடாது…தயிரான பால் இன்னும் ஒரு நாள் தான் தாங்கும்….

அப்படியே விட்டால் கெட்டுப் போகும்…அதைக் கடைய வேண்டும்….கடைந்தால் வெண்ணெய்ஆகி விடும் கெடாது…

வெண்ணெய் ஆன பால் பல நாள் தாங்காது….அப்படியே விட்டால் கெட்டுப் போகும்….அதை உருக்க வேண்டும்…. சரியாக உருக்கினால் சுத்தமான நெய் ஆகிவிடும்…அந்தப் பரிசுத்தமான நெய் கெடவே கெடாது……

அதுபோலத்தான்…நம்மை ஸ்ரீ கிருஷ்ண பக்தியில் மூழ்க செய்தால் நம் ஆன்மா திரும்ப திரும்ப பிறவிகள் கிடையாது கெட்டுப் போகும் பாலுக்குள்கெடாத நெய் இல்லையா??அதுபோலத்தான்…நம் அழிந்து போகும் உடலுக்குள் அழியாத ஸ்ரீ கிருஷ்ணன் அருள் என்றும்  உண்டு நமக்கு …

ஸ்ரீ சைதன்ய மகாபிரபு குருமகராஜ்

ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் மீது தூய பக்தி கொண்ட  ஹரிதாசின் தொடர்பால் இந்த சமுத்திரமே  தன்யமானது, மேலும் மகா பவித்திரமாகி விட்டது என கூறிய சைதன்ய மகாபிரபு   

” ஒரு மாலை வேளையில் சைதன்ய மகாபிரபு ஸ்ரீ கிருஷ்ண மஹா மந்திரமான ஹரே கிருஷ்ண ஹரே கிருஷ்ண கிருஷ்ண கிருஷ்ண ஹரே ஹரே ஹரே ராம ஹரே ராம ராம ராம ஹரே ஹரே என்று தனது சீடர்களோடு அகண்ட நாம பஜனை செய்து கொண்டு இருந்தார்.அப்போது ஹரி தாஸ் தாகூர் சைதன்ய சைதன்ய என்று பஜனை செய்து கொண்டு சைதன்ய மகா பிரபுவை பார்த்து ஆனந்த கண்ணீரில் நனைந்தார்

அப்போது அவரின் உயிர் பிரிந்து மோட்சம் கிட்டியது சைதன்ய மகா பிரபுவோ அந்த ஹரி தாஸ் தாகூர் சரீரத்தை தன் கையால் ஏந்தி ஆனந்த நர்த்தனம் செய்து மிக பரவசமாக ஆடினார்.பின்னர் அந்த சரீரத்தை தன் கையால் சுமந்து கொண்டு பூரி சமுத்திரத்தில் குளிபாட்டினார் அப்போது சைதன்யர் கூறினார்.

ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் மீது தூய பக்தி கொண்ட  ஹரிதாசின் தொடர்பால் இந்த சமுத்திரமே  தன்யமானது, மேலும் மகா பவித்திரமாகி விட்டது என கூறி தமது கைகளாளே அவருக்கு சமாதி உண்டு பண்ணினார்  இப்போதும் அச்சமாதியை பூரி சென்றால் தரிசிக்கலாம் ஜெய் ஸ்ரீ  சைதன்ய மகாபிரபு குருமகராஜ் திருவடிக்கு  ஜெய்