சூரிய பகவான் வந்து தீர்ப்பு கூறுவார்

 மகாபாரதம் போரின் முடிவில் கவுரவருக்கும் பாண்டவருக்குமிடையே அறிவுத் தேர்வு நடத்துவதென்று தீர்மானிக்கப்பட்டது. இருபாலருக்கும் ஒரே அளவு பணத்தைக் கொடுத்து, அதைக் கொண்டு ஒரு அறை நிறைய பொருட்களை நிரப்பிவைக்க வேண்டுமென்று துரோணர் கூறினார்.துரியோதனன் அறை முழுக்க வைக்கோலை வாங்கி அடைத்து வைத்திருந்தான். பீஷ்மர், விதுரர், கிருபர் போன்றோர் வந்து அறையைத் திறந்ததும் தும்மல்தான் வந்தது.பஞ்ச பாண்டவர்களின் அறையைத் திறந்ததும் அறை முழுவதும் கோலங்கள். அதில் நேர்த்தியாக விளக்குகள் ஏற்றப்பட்டிருந்தன. மலர்த் தோரணங்கள், பழங்கள், பால், சந்தனம் எல்லாம் தயாராக இருந்தன. அகில் வாசனை மனதை நிறைத்தது.பாண்டவர்களின் மதி நுட்பத்தை எண்ணி அனை வரும் வியந்தனர். 

தாங்கள் தோற்றதை எண்ணிக் கோபமுற்ற துரியோதனன், ஒரே தேர்வில் யார் புத்திசாலிகள் என்பதை முடிவு செயலாகாது” என வாதிட்டான்.துரோணரும் அதற்கிசைந்து நூற்றைந்து பேரையும் அழைத்து, இன்று முதல் பத்து நாட்களுக்குள் கௌரவர்கள் எட்டு குடங்களிலும், பாண்டவர்கள் எட்டு குடங்களிலும் பனி நீரை நிரப்ப வேண்டும். பத்தாம் நாள் காலை சூரியன் தோன்றுவதற்கு முன் நாங்கள் வந்து பார்ப்போம்” என்றார்.‘சரி’ என இரு தரப்பிலும் ஒப்புக்கொள்ளப்பட்டது.கவுரவர்களுக்கு இதை எப்படிச் செய்வது என்று விளங்காது போகவே, மாமன் சகுனியின் உதவியை நாடினர். 

இதற்கிடையில், ஒன்பது நாட்கள் கடந்துவிட்டன. பத்தாம் நாள் காலை சூரிய உதயத்திற்குள் எட்டுக் குடங்களில் பனி நீரை நிரப்ப வேண்டும். அப்படி செய்யாவிட்டால், தோற்று அவமானப்பட வேண்டும் என்பதை எண்ணி அஞ்சினர் கவுரவர்கள்.நடு நிசியில் பனி பெய்து கொண்டிருந்த போது, கவுரவர்கள் அனைவரும் தங்கள் மாமன் சகுனியின் அரண்மனைத் தோட்டத்திற்குள் சென்றனர். செடியின் இலைகளில் தேங்கிக் கிடந்த பனிநீரைத் தனித்தனியாக எடுத்து குடத்தில் விட்டனர். இப்படியே காலை சூரிய உதயம் வரை செய்தனர். அவர்கள் சேகரித்த பனிநீர் ஒரு குடம் மட்டுமே இருந்தது. மற்ற குடங்களில் எப்படி நிரப்புவது? சகுனியின் யோசனையின்படி மற்ற குடங்களில் நீரை நிரப்பி குடங்களைப் போட்டி நடக்கும் இடத்திற்கு எடுத்துச் சென்றனர்.

பாண்டவர்களும், எட்டுக் குடங்களுடன் போட்டி நடைபெறும் இடத்திற்கு குறித்த நேரத்தில் வந்து சேர்ந்தனர். போட்டியைக் காண பலர் கூடி விட்டனர். இரு சாரரும் பனி நீர் நிரம்பிய தங்களுடைய எட்டுக்குடங்களையும் குருவின் முன்வைத்தனர்.மன்னர் திருதராஷ்டிரர் தன் மக்கள் எட்டுக் குடங்களில் பனிநீரை நிரப்பிவிட்டனர் என்ற மகிழ்ச்சியில்… “”துரோணரே! என் புதல்வர்கள் அறிவு படைத்தவர்கள் இல்லையா?” என்று கேட்டார்.”மன்னவா! சோதனை இன்னும் முடியவில்லை. சற்று நேரத்தில் சூரிய பகவான் வந்து தீர்ப்பு கூறுவார்,” என்று குரு பதிலளித்தார்.சூரிய பகவான் வருவதா? தீர்ப்பு கூறுவதா? அது என்ன என்று புரியாமல் அனைவரும் விழித்தனர்.

துரோணரே பாண்டவர்களிடம் தங்களுடைய எட்டுக் குடம் பனிநீரை சூரிய வெயில் படும்படி வைக்குமாறு தெரிவித்தார். அப்படியே அவர்களும் செய்தனர். சூரியஒளி பட்டதும், எட்டுக் குடங்களிலிருந்த நீர் மெல்ல ஆவியாக மறைந்து விட்டது. பின்னர் கவுரவர்களை தங்களுடைய எட்டுக்குடம் பனிநீரை சூரிய வெயில் படும்படி வைக்குமாறு கூறினார். எட்டுக்குடங்களும் சூரிய வெயிலில் வைக்கப்பட்டன. ஒரு குடத்திலிருந்த நீர் மட்டும் ஆவியாக மாறி மறைந்தது. மற்ற ஏழு குடங்களிலிருந்த நீர் அப் படியே இருந்ததே தவிர ஆவியாக மாறவில்லை.”மன்னவா! தங்கள் மைந்தர்கள் ஒரு குடத்தில் மட்டும் பனிநீரையும், மற்ற குடங்களில் தண்ணீரையும் நிரப்பி விட்டனர். 

போட்டியில் யார் வெற்றி பெற்றனர் என்பதை நீங்களே தெரிவிக்கலாம்,” என்று கூறியதும், மன்னர் பதில் கூறாது தலை குனிந்தார்.பாண்டவர்கள் எப்படி எட்டுக் குடங்களில் பனி நீரை நிரப்பினர் என்று தருமனிடம், துரோணர் கேட்டார். “போட்டி முடிவுறும் பத்தாம் நாள், முன் இரவில் படுக்கைக்குச் செல்லும் முன்னர் தோட்டத்தில் உள்ள செடி, கொடிகளின் மீதெல்லாம் துணிகளை விரித்து வைத்தோம். இரவு முழுதும் பெய்த பனி அத்துணிகளின் மீது விழுந்து நனைந்திருந்தன. காலையில் அத்துணிகளை எடுத்து குடத்தில் பிழிந்து எட்டுக் குடங்களில் பனி நீரை நிரப்பி விட்டோம்,” என்று தருமன் பதிலளித்தான். பாண்டவர்கள் உண்மையிலேயே புத்திசாலிகள் என்று மக்கள் போற்றினர். கவுரவர்கள் அவமானத்தில் தலை குனிந்தவாறு வெளிஏறினர்

மச்சேஸ்வரர்

திருமால் மீனாக அவதாரம் எடுத்து சிவனை வழிபட்ட கோயில்

சோமுகாசுரன் வேதங்களை  திருடிச்சென்று, கடலுக்கடியில் 

ஒளிந்துகொண்டபோது, திருமால் பெரிய சுறா மீனாக உருவம் 

தாங்கி, கடலுக்கடியில் சென்று, அவனை சம்ஹாரம் செய்து, 

வேதங்களை மீட்டு பிரம்மனிடம் தந்தார். 

பிறகு மீன் உருவத்துடன் கடலுக்கடியில் சென்று மகிழ்ச்சியில்

 கடலை கலக்கி விளையாடினார். இந்த செயலால் உலகம் 

துன்பமடைந்தது.

அப்போது சிவபெருமான் பெரிய கொக்கு வடிவமெடுத்து திருமாலுக்கு தன் தவறை உணர்த்தினார். திருமால் மத்ஸ்ய (மீன்) உருவத்துடன் பல காலம் சிவபூஜை செய்ததாக வரலாறு கூறுகிறது.

காஞ்சிபுரம் ஏகாம்பரேஸ்வரர் கோயிலின் முன் உள்ள 16 கால் மண்டபத்தில் உள்ள தூணில் பெரிய கொக்கு வடிவில் சிவபெருமானும், அவருடைய அலகில் சிக்கிக்கொண்டு மீன் உருவத்தில் வழிபடும் பெருமாளையும் காண்கிறோம். 

திருமால் மீனாக அவதாரம் எடுத்து சிவனை வழிபட்டதால் இக்கோயில் இறைவன் மச்சேஸ்வரர் எனப்படுகிறார். 

கும்பகோணம் அருகிலுள்ள தேவராயன்பேட்டை என்ற ஸ்தலம்  முன்னாளில் சேலூர் (சேல் – மீன்) என்று அழைக்கப்பட்டது. 

அங்குள்ள சிவபெருமானையும் மீன் வடிவ திருமால் வணங்கியதால், இறைவன் மச்சேஸ்வரர் என்று அழைக்கப்படுகிறார்.

அன்புக்கும் பண்புக்கும் வளைந்து கொடு

ஒரு நிறுவனத்தின் தலைவர் தன் மனதில் உள்ள கலக்கம் தீர பாதிரியார் ஒருவரை பார்க்க சென்றார்.  பணியாளர்கள் சண்டையிட்டுக் கொண்டே இருக்கிறார்கள்  இதற்கு தீர்வு சொல்லுங்கள் என்றார் தலைவர்.  உங்களுக்குள் ஒருவராக ஆண்டவர் மறுபிறவி எடுத்திருக்கிறார்  அவரை கண்டுகொள்ளாததுதான் பிரச்னைக்கு காரணம் என்றார் பாதிரியார்.

அவர் யார் எனக் கூறுங்கள் என்றார்.   நீங்கள் அனைவரும் அவரைத் தேடினால் காணலாம் என்றார் பாதிரியார்.  இந்த செய்தி புயலாக பரவியது.  ஒவ்வொருவரும் யார் ஆண்டவர் என்று தேடத் தொடங்கினர்.  ஒவ்வொருவரும் பிறரிடம் உள்ள நல்ல குணங்களை பார்த்தனர்.  யார் மீதும் பழி போடுவதை நிறுத்தியதால் நிறுவனத்தில் அமைதி தோன்றியது  ஆனால் அவரைக் கண்டுபிடிக்கமுடியவில்லை.

அவரை கண்டுபிடிக்க முடியாததால் நிறுவனத்தின் தலைவர் மீண்டும் பாதிரியாரிடம் சென்றார்.  அவரைக் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை என புலம்பினார்.  அலுவலத்தில் தேடியதற்கு பதிலாக உங்களின் மனதில் தேடியிருந்தால் கிடைத்திருக்குமே என சிரித்தபடி சொன்னார் பாதிரியார்  தலைவருக்கோ ஒன்ரும் புரியவில்லை.  நல்ல செயல்கள் யார் செய்தாலும் அவரின் அவதாரம் தானே என சொன்னார் பாதிரியார்  அன்புக்கும் பண்புக்கும் வளைந்து கொடுத்தால் பிரச்னையின்றி வாழலாம்.

அரண்டவன் கண்ணுக்கு

சீதையை இலங்கைக்கு கடத்திச் சென்றான் ராவணன்.   அடுத்தவன் மனைவியை அடைய நினைப்பது கூடாது என புத்தி சொன்னான் தம்பி விபீஷணன்.    ஆனால் தம்பியின் பேச்சை ராவணன் பொருட்படுத்தவைல்லை.   அண்ணா என் பேச்சை ஏற்க மறுத்தால் உன்னைவிட்டு பிரிவேன் என்று சொல்லிய விபீஷணன் கதாயுதம் தாங்கியபடி ராமனைச் சந்திக்கப் புறப்பட்டான்.   அவனுக்கு ஆதரவாக நான்கு ராட்சஷர்கள் கூட வந்தனர்.  தூரத்தில் இவர்கள் வருவதைக் கவனித்த வானர அரசன் சுக்ரீவனுக்கு பயம் உண்டானது.

பார்த்தாயா ராமா.  நம்மைக் கொல்லும் நோக்கத்துடன் ராவணன் தன் தம்பி விபீஷணை  ஏவி விட்டிருக்கிறான். நான்கு ராட்சதர்களையும் சேர்த்துக்கொண்டு பல ஆயுதங்களைத் தாங்கியபடி வருகிறார் பார் என்ரான்.  ஒரே ஒரு கதாயுதத்துடன் தானே வருகிரார்ன்.  ஏன் அவனைத் தவறாக நினைக்கிறாய் எனக் கேட்டார் ராமர்.

உண்மையில் நடந்தது என்ன தெரியுமா  ஒரு கதாயுதம் கூட சுக்ரீவன் கண்களுக்கு பல ஆயுதங்களாகத் தெரிந்தது.  பரம்பொருளான ராமர் அருஇல் இருந்தும் கூட அவன் மனம் பலமடையவில்லை.  அரண்டவன் கண்ணுக்கு இருண்டதெல்லாம் பேய் என்பார்களே………..அது இதுதான் போலிருக்கிறது.

நக்னஜித்

ஏழு கிருஷ்ணரும் ஏழு காளையைப் பிடித்துக் கயிறு பூட்டி, அதை ஒரு விளையாட்டுப் பொருளாக அடக்கினார்கோசல நாட்டு மன்னன் நக்னஜித் கிருஷ்ணரிடம் உரையாடுகிறார்,

“நீர் பகவான் கிருஷ்ணர், வீராதி வீரர், நீர் எவ்வித சிரமமுமின்றி இந்த ஏழு காளைகளையும் அடக்கக் கூடியவர் என்பதை நான் அறிவேன்.எந்த அரசகுமாரனாலும் இதுவரை இவற்றை அடக்க முடியவில்லை. இவற்றைப் பணியச் செய்ய முயன்றவர்களெல்லாம் அங்கங்கள் முறியப் பெற்றுத் தோற்றுப் போனார்கள்.நீர் தயவுசெய்து இந்த ஏழு காளைகளுக்கும் கயிறு பூட்டி அடக்க வேண்டும். அப்போது நீர் என் அன்பு மகள்  சத்யாவின் கணவராக அறிவிக்கப்படுவீர்.”

இதைக் கேட்ட கிருஷ்ணர், மன்னர் தன் பிரகடனத்தை மாற்ற விரும்பவில்லை என்பதைப் புரிந்து கொண்டார். எனவே, மன்னரின் விருப்பத்தைப் பூர்த்தி செய்வதற்காக அவர் காளைகளுடன் சண்டையிடுவதற்கு ஆயத்தமானார்.உடனடியாக, அவர் தம்மை ஏழு கிருஷ்ணர்களாக வியாபித்துக் கொண்டார், ஏழு கிருஷ்ணரும் ஏழு காளையைப் பிடித்துக் கயிறு பூட்டி, அதை ஒரு விளையாட்டுப் பொருளாக அடக்கினார்.கிருஷ்ணர் தம்மை ஏழாகப் பிரித்தது குறிப்பிடத்தக்கது.  அவள் கிருஷ்ணரிடம் பிரியம் கொண்டிருந்தாள். அவளின் விருப்பத்தைப் பூர்த்திசெய்வதற்காக அவர் ஏழு வடிவங்களில் தம்மை வியாபித்துக் கொண்டார்.

கிருஷ்ணர் ஒருவரேயானாலும் அவர் எண்ணற்ற உருவங்களில் வியாபிக்க வல்லவர் என்பது கருத்து. ஏழு காளைகளையும் கிருஷ்ணர் கயிறிட்டு அடக்கியபோது அவற்றின் பலமும் பெருமையும் நொறுங்கிப் போயின. அவற்றிற்கு ஏற்பட்டிருந்த பெயரும் புகழும் உடனடியாக மறைந்தன.

கிருஷ்ணர் அவற்றிற்குக் கயிறிட்டு, ஒரு குழந்தை மரத்தாலாகிய பொம்மை காளையைக் கட்டி இழுப்பது போல பலமாக இழுத்தார். கிருஷ்ணரின் மேன்மையைக் கண்ட நக்னஜித் ஆச்சரியமடைந்து மிகுந்த மகிழ்ச்சியுடன் தன் மகளான சத்யாவை வரவழைத்து கிருஷ்ணரிடம் ஒப்படைத்தார். கிருஷ்ணரும் அவளை ஏற்றுக் கொண்டார். 

ஷட்திலா ஏகாதசி

அன்ன தானத்தின் பெருமையை விளக்கும் ஷட்திலா ஏகாதசி.

எள் சேர்த்து அன்னதானம் செய்தால் அனைத்து வளங்களும் பெருகும்.

பெண் ஒருத்தி மோட்ச லோகம் செல்லும் வரம் பெற்றாள். அதுவும் அவளின் உடலோடு. ஐம்பூதங்களாலான இந்த மனித உடலோடு மோட்ச லோகத்துக்குச் செல்ல எவ்வளவு பாக்கியம் செய்திருக்க வேண்டும். 

அங்கு அத்தனை வசதிகளும் இருந்தன. தங்குவதற்குப் பெரிய அரண்மனை, பணி செய்ய சேவகர்கள். தங்கமும் வைரமும் அங்கே கொட்டிக் கிடந்தன. ஆனாலும் அவளுக்கு ஒரு பெரும் குறை, அவள் பசி யார உணவு ஏதும் அங்கில்லை. பசியால் வாட ஆரம்பித்தாள். 

பூலோகத்தில் வாழ்ந்தபோது, தான் செய்த அத்தனை தான தருமங்களை நினைத்துப் பார்த்தாள். மேற்கொண்ட விரதங்களை நினைத்துக்கொண்டாள். அத்தனை நியம ங்களைக் கடைப்பிடித்தும்தான் இன்று இப்படி சொர்க்கத்தில் அல்லல்படுவது ஏன் என்று திகைத்தாள். அப்போது ஶ்ரீமன் நாராயணன் ஒரு துறவியின் வேடம் கொண்டு அங்கே வந்தார். 

உடனே அந்தப் பெண் அந்தத் துறவியின் பாதங்களில் விழுந்து வணங்கினாள். அவரும் அவளுக்கு ஆசீர்வாதம் செய்தார். துறவியிடம் தனது துயரத்தைத் தெரிவித்தாள்.

“ஐயா, மண்ணுலகில் நான் வாழ்ந்த நாள் களில் அனைத்து விரதத்தையும் கடைப்பி டித்தேன். பொன்னையும் மணியையும் தானமென எல்லோருக்கும் வழங்கினேன். அந்தப் புண்ணிய பலனாலேயே இந்தச் சொர்க்க வாழ்வில் புகுந்தேன் என்று இறு மாந்திருந்தேன். ஆனால் இது பெருமை அல்ல… சாபம் என்று அறியாமல் இருந்து விட்டேன். இங்கு எனக்கு எல்லா வசதிகளு ம் இருந்தும் உண்ண உணவென்பது இல் லை. நான் இந்த உடலோடு இங்கு வரப் பெற்றிருக்கும் வாழ்வென்பது சாபம் தானா… எனக்கு ஏன் இந்தக் கீழ்நிலை..? தாங்கள் தான் எனக்கு வழிகாட்ட வேண்டும் என்று வேண்டிக்கொண்டாள்”

மாய வேடதாரியான நாராயணனோ புன்னகையோடு அவளைப் பார்த்தார்.

“பெண்ணே, உன் தர்மத்தின் பலனாகவும் விரத மகிமையினாலுமே மனித வாழ்வில் பெறற்கரிய பெரும்பேறு பெற்றாய். என வே, இதைச் சாபம் எனக் கொள்ளலாகாது. ஆனால், நீ செய்ய மறந்த ஒரு தானமே உன்னை இந்நிலைக்கு ஆளாக்கியிருக்கிறது…”

“மண்ணுலகில் மிகப் பெரிய பிணி, பசிப் பிணி. பிறந்த கணத்திலிருந்து இறக்கும் கணம் வரைக்கும் பசிப்பிணி பீடித்தேயி ருக்கும். எந்த வசதியும் ஆடம்பரமும் இல் லாமல்கூட வாழ்ந்துவிடலாம். ஆனால், பசிக்கு உணவில்லாமல் வாழ இயலாது. எனவேதான் பிறவிகளில் உயர் பிறப்பான மானுடப் பிறப்பில் பசிப்பிணி நீக்குதலை யே தலையாய தர்மமாக வேதங்கள் வகுத்துள்ளன…”

“அன்னதாதா சுகிபவா’ என்னும் பெரும் பொருளை நீ அறியவில்லை. உண்டி கொடுத்தோர் உயிர் கொடுத்தோரே… நீ எத்தனை தானம் செய்த போதும், `போதும்’ என்று சொல்லாது மனித மனம். அதுவே, அன்னதானம் என்றால் ஓர் அளவுக்கு மேல் கொள்ளவும் முடியாது. எனவே எல்லோராலும் எல்லோருக்கும் நிறைவாக தானம் செய்யமுடியும் என்றால் அது அன்னதானமே. நீ அத்தகைய அன்னதான த்தைச் செய்யாது விட்டாய். இத்தனைக்கு ம் உனக்கு அதன் மகிமையை உணர்த்த ஒரு துறவி உன் இல்லம் தேடிவந்தார். நினைவிருக்கிறதா?” என்று கேட்டார்.

துறவியின் பேச்சைக் கேட்டு வருத்தமுற்ற வளாகிய அந்தப் பெண்

“ஆம். அன்றைய நாளில் என் இல்லம் தேடி அந்தத் துறவி வந்தார். தானம் கேட்டு வந்தவருக்கு நான் பிறபொருள்களை தானம் தர முன்வந்தும் வேண்டாம் என்று சொல்லி அன்னம் வேண்டி நின்றார். அன் று அதுவரை நான் சமையல் ஏதும் செய்தி ருக்கவில்லை. அதனால் உண்டான ஆத்தி ரத்தில் மண்ணைத் திரட்டி அவரின் பிச்சைப் பாத்திரத்தில் இட்டேன்” என்றாள்.

துறவியோ, “சரியாக சொன்னாய். நீ இட்ட மண்தான் இந்த மாளிகையாக மாறியிருக் கிறது. ஆனால், அவர் கேட்ட பசி தீர்க்கும் உணவு இங்கு இல்லை.”

அந்தப் பெண் தன் தவற்றை உணர்ந்து வருந்தினாள். இந்தப் பாவத்திலிருந்து தப்பிக்க வழி உண்டா என்று கேட்டாள்.

நல்லவளும் உத்தமியுமான அந்தப் பெண் ணின் பாவத்தைப் பொறுத்தருளிய பெரு மாள், அவளுக்கு அருள தீர்மானித்தார்.

“பெண்ணே, மண்ணுலகில் பாவம் தீர்க்கும் விரதம், ஏகாதசி விரதம். அதில் ஒவ்வொரு விரதமும் ஒவ்வொரு பலன் தரும். குறிப்பாக தைமாதம் தேய்பிறையி ல் வரும் ஷட்திலா ஏகாதசி விரதத்தைக் கடைப்பிடிக்க சகல பாவங்களும் நீங்கும். அன்றைய திதியில் விரதமிருந்து அன்ன தானம் செய்ய அன்னத்துக்குக் குறைவே வராது. பசிப்பிணி போக்கும் அருமருந்து ஷட்திலா ஏகாதசி…”

“உன்னைப் பற்றித் தகவல்கள் கேட்டு உன்னை தரிசிக்க தேவலோகத்திலிருந்து பெண்கள் வந்துகொண்டிருக்கிறார்கள். நீ அவர்களிடம் எப்படியாவது அவர்கள் மேற்கொண்ட ஷட்திலா ஏகாதசி விரத பலன்களைக் கேட்டுப் பெற்றால் இந்தப் பிணி நீங்கப் பெறுவாய்” என்று சொல்லி மறைந்தார். 

வந்து வழிகாட்டியவர் அந்த நாரயணனே என்பதை அறிந்த அந்த பெண், தேவலோ கப் பெண்கள் வருமுன் சென்று அறைக் குள் புகுந்து தாழிட்டுக் கொண்டாள். அவர் கள் வந்து இவள் தரிசனம் வேண்டினர். “தனக்கு ஒருநாள் ஷட்திலா ஏகாதசி விரதபலனைத் தந்தால் நான் தரிசனம் தருகிறேன்” என்று சொன்னாள். வேறு வழியின்றி அவர்களும் ஒத்துக்கொள்ள அவள் அந்தப் புண்ணிய பலனை பெற்று த் தன் பசிப்பிணி போக்கிக்கொண்டாள்.

ஷட் என்றால் ஆறு, திலா என்றால் எள். ஆறுவகையான எள் தானத்தை முன்னி லைப் படுத்துவது ஷட்திலா ஏகாதசி. அதி ல் முக்கியமானது எள் சேர்த்து செய்யப் பட்ட அன்னத்தை தானம் செய்வது. வறிய வர்களுக்கு எள்சாதம் தானம் செய்வதன் மூலம் பெரும்பலனை அடையமுடியும்.

 ஷட்திலா ஏகாதசி திதி. அன்று விரதமிருந்து மகாவிஷ்ணுவை வழிபடுவ து, விஷ்ணு சகஸ்ரநாமம் பாராயணம் செய்வது ஆகிய நற்காரியங்களில் ஈடுபட வேண்டும். மேலும் இந்த நாளில் எளியவர்களுக்கு அன்னதானம் செய்தால், முன் செய்த பாவங்கள் நீங்கி காலமெல்லாம் பசிப்பிணி இல்லாத வாழ்வைப் பெறலாம் என்கின்றன சாஸ்திரங்கள்.

இராஜா வீரவர்மன்

இளவரசனே போற்றுவோரைக் கண்டு பெருமை கொள்ளாதே

தூற்றுவோரைக்கண்டு சோர்ந்துப் போகாதே.

ஒரு யுத்தத்தில் எதிரி நாட்டு இளவரசன் முருகனை உயிரோடு பிடித்து இராஜா வீரவர்மன் முன்பு நிறுத்தினர். 

இளவரசன் முருகன் ஸ்ரீ கிருஷ்ண பக்தன், எப்பொழுதும் ஸ்ரீ கிருஷ்ண மகாமந்திரத்தை மனனம் செய்து கொண்டு இருப்பான், அந்த சமயம் இராஜா வீரவர்மன் முன்பு  தன் உயிருக்காகக் கெஞ்சி மன்றாடி தன்னை மன்னிக்கும்படியாக கேட்டுக்கொண்டான்.  அதற்க்கு ஒரு நிபந்தனை இருக்கிறது என்றார் வெற்றி பெற்ற ராஜா வீரவர்மன்..விளிம்புவரை தண்ணீர் நிரப்பப்பட்ட பாத்திரம் ஒன்று உனது கையில் தரப்படும்.” 

அது முக்கிய சாலை ஒன்றின் வழியாக ஒரு சொட்டு தண்ணீர் கூட கீழே சிந்தாமல் குறிப்பிட்ட நேரத்துக்குள் ஒரு மையில் தூரம் கொண்டு செல்ல வேண்டும். கூடவே உருவிய பட்டையத்தோடு எனது வீரர்கள் வந்துக்கொண்டு இருப்பார்கள். ஒருதுளி தண்ணீர் கீழே கொட்டினாலும் கூட அவர்களின் வாள் உன் தலையைச் சீவிவிடும். வெற்றியோடு முடித்துவிட்டால் விடுதலை” என்று பேரரசர் தனது நிபந்தனையை விதித்தார்.

குறிப்பிட்ட நேரம் வந்தது. இலட்சக்கணக்கான மக்கள் அந்த சாலையின் இரு பகுதிகளிலும் குழுமியிருந்தனர்.  போர் வீரர்கள்  சாலையை  ஒழுங்கு செய்து கொடுத்தனர். பேரரசர் வீரவர்மன்  முன்னிலையில் முழுவதும் தண்ணீர் நிரப்பிய பாத்திரம் இளவரசனின்  கைகளில் கொடுக்கப்பட்டது. ஒரு பகுதியில் இருந்த மக்கள் இளவரசனை ஊக்குவித்து  உற்ச்சாகப் படுத்தினர். மறுபக்கத்தில் இருந்தவர்களோ கேலியும் பரிகாசமும் செய்து கூச்சலிட்டனர். இளவரசனின் இருபுறமும் வீரர்கள் உருவிய வாளோடு தண்ணீர் சிந்துமானால் வெட்டும்படி கவனித்துக்கொண்டிருந்தனர்.  பாத்திரத்தை உறுதியாய் பிடித்துக்கொண்டான் இளவரசன் முருகன்  நடக்க  சுற்றுப்புறத்திலிருந்து கூச்சலும், பரிகாசமும், ஆர்ப்பாட்டங்களும் கேட்டுக்கொண்டே இருந்தது.  

எனினும் எதையும் பொருட்படுத்தாதபடி மனதில் ஸ்ரீ கிருஷ்ண மந்திரம் உச்சரித்து கொண்டே  தண்ணீரிலே முழு கவனமும் வைத்து ஓட்டத்தை  வெற்றியோடு ஓடி முடித்தான் இளவரசன் .இளவரசனை பாராட்டிய பேரரசர் வீரவர்மன் இளவரசனே உன்னை கேலி செய்தவர்களுக்கு நீ தண்டனை வழங்கலாம்.  உன்னை உற்சாக படுத்தியவர்களுக்கு நன்றி சொல்லலாம். அவர்களை கவனித்து வைத்திருக்கிறாயா என்று கேட்டார்.?என்னை போற்றுபவர்களை நான் கவனிக்கவில்லை, தூற்றுபவர்களையும் நான் பார்க்கவில்லை. 

“எனது கவனமெல்லாம் ஆழ் மனதில் ஸ்ரீ கிருஷ்ண நாமத்திலும், வெளிபுரத்தில்  தண்ணீரிலும்   அல்லவா இருந்தது.” விடுதலையோடு  கூட அரசர் ஒரு ஆலோசனை தந்தார். இளவரசனே..போற்றுவோரைக் கண்டு பெருமை கொள்ளாதே..தூற்றுவோரைக்கண்டு சோர்ந்துப் போகாதே…கீதையின்  கூற்றுபடி ‘உன் கடமையை மட்டும் பார்’ என்று..முடித்தார் இராஜா வீரவர்மன்

ஹரே க்ருஷ்ண ஹரே க்ருஷ்ண க்ருஷ்ண க்ருஷ்ண ஹரே ஹரே

ஹரே ராம ஹரே ராம ராம ராம ஹரே ஹரே

அரசனை மண்டியிட வைத்த மந்திரம்

ஓரே ஆண்டில் அரசனை மண்டியிட வைத்த மந்திரம்  காயத்ரி ஜப மந்திரம்

அக்பர் – பீர்பால் மாறுவேடத்தில் செல்லும் இருவர் ஒரு ஏழை அந்தணன்  பிச்சை எடுப்பதைப் பார்த்தனர். அக்பர், பீர்பாலிடம்  “பார்த்தாயா, உன் குல அந்தணன் சோம்பித் திரிந்து பிச்சை எடுப்பதை, உன் குலம் இவ்வளவுதான், நாங்கள் ராஜ வம்சம், நீங்கள் பிச்சை அம்சம்” என எள்ளி நகையாடினான். 

அந்த ஏழை அந்தணனை  தனியாக சந்தித்த பீர்பால், “ஐயா, உங்களுக்குப் பிச்சையின் மூலம் எவ்வளவு பைசா கிடைக்கும்?” என்று கேட்டார். “எனக்கு ஒரு வெள்ளி அளவிற்கு  கிடைக்கும்” என்றார் பிராமணர். “சரி, நாளை முதல் என் வீட்டுக்கு வாருங்கள், அந்த ஒரு வெள்ளியை நான் தருகிறேன். ஆனால் அதற்கு இரண்டு நிபந்தனைகள். ஒன்று எக்காரணம் கொண்டும் பிச்சை எடுக்க கூடாது. இரண்டு நேரம் தவறாமல்  1000 காயத்ரி ஜபிக்க வேண்டும்….” என்று பீர்பால் சொன்னார். 

இவரும் சம்மதித்து அடுத்த நாளிலிருந்து 1000 காயத்ரி ஜபித்து விட்டு, சாயந்திரம் 1 வெள்ளி பெற்று செல்வார். இப்படியே ஓர் ஆண்டு ஆயிற்று. இப்போதெல்லாம் ஏழை அந்தணன்  வருவதில்லை. பீர்பாலும் மறந்தே போனார். மீண்டும் மாறுவேடத்தில் நகர்வலம் வருகையில் ஓரிடத்தில் நிறைய கூட்டம்.  எல்லோரும் வரிசையில் நின்று ஓர் அதிசயமான மகானை தரிசித்த வண்ணம் இருந்தனர். 

அங்கே ஒரே பேச்சு. ‘சுவாமியிடம் ஆசி வாங்கினால் எல்லாம் நடக்கிறது…’ஆசி பெற்றவர் பாக்யசாலி. பெறாதவர்  துரதிர்ஷடக்காரர்.’  ‘அக்பரே அவரிடம் ஆசி பெற்றால்தான் நாட்டை சிறப்பாக ஆள முடியும்’ என்றனர். அதைக்கேட்டவுடன் அக்பர், “வா, உள்ளே போய் யாரென்று பார்ப்போம்” என்று உள்ளே போய் வணங்கி நின்றார். தனக்கு அமைதி கிடைப்பதை உணர்ந்த அக்பர் வெளியே வர மனமில்லாமல் வருகிறார். பீர்பாலிடம் ” அக்பர் அவருடய முகத்தில் அந்த ஒளியை கவனித்தீரா? எந்த துன்பத்தையும் நீக்குபவர்போல் இருக்கிறது  இவர், வணங்கப்பட வேண்டியவர்” என்றார். பீர்பால் அவரிடம் “மஹாராஜா,…. அவர் யார் என நினைக்கிறீர்கள்?” என்றார். இவர் யாரென கேட்க, “அந்த ஏழை அந்தண பிச்சைக்காரன்தான் இவர்!” என்று காயத்ரி மஹிமையை சொன்னார். ஓரே ஆண்டில் அரசனை மண்டியிட வைத்த மந்திரம்  காயத்ரி ஜப மந்திரம்.

அந்த காயத்ரியை சம்புடத்தில் வைத்து கவனமாக திறந்து ஜபித்து பின் மூடி வைப்பதே சந்தியாவந்தனம்#. #சுமார் ஐம்பது வருடங்களுக்கு முன்னர் நம் முன்னோர்கள் ஜபித்ததன் பலன் தாம் நன்றாக இருக்கிறோம்.நாமும் நம் சந்ததியும் நன்றாக இருக்க ஜபிப்போம்.ஒரே ஒருநாள் இரண்டு மணி நேரம் காலையில் சூரியோதயம் முன்னரே ஆரம்பித்து 1008 எண்ணிக்கை முடித்து விடுங்கள். அலுவலகம், கல்லூரி, பள்ளி் அல்லது எங்கே நீங்கள் சென்றாலும் மாறுபட்ட கவனிப்பை பெறுவீர்கள். 

நீங்கள் கோயிலுக்குப் போனால் உங்கள் நெற்றி்நடுவில் ஒரு குறுகுறுப்பை உணரலாம். அதுவும் மூலவரிடமிருந்து வருவதை உணரலாம். மற்றவர்களுக்கும் நமக்கும் உள்ள வித்யாசம் காயத்ரி ஸ்மரணை மட்டுமே. அதை விட வேண்டாம். காயத்ரி நம்மை விட மாட்டாள். இன்றே ஸங்கல்பம் செய்வோம்

“கோவிந்தா கோவிந்தா கோவிந்தா”….

*எந்த மந்திரமும் அறியாதவன் கூட கோவிந்தா  உளப்பூர்வமாகச் சொன்னால் பெருமாள் ஓடி வருவா

பெருமாள் பக்தர் விஜயன்  அதிகாலை நீராடி, விஷ்ணுசகஸ்ரநாமம் சொல்லிபெருமாளைத் தரிசிப்பார். ஆனாலும், ஏதோ ஒரு குறையை உணர்ந்தார். ஒரு குருவிடம் சென்று, “”குருவே! பெருமாளின் கருணையால் செல்வத்திற்கு குறையில்லை. இருந்தாலும், மனதில் குறை இருப்பதை உணர்கிறேன்”: என்றார். 

குரு அங்கிருந்த ஒரு பக்தனை அழைத்து,””தம்பி! உன் குடும்பம் நலமா? ஏதேனும் உனக்கு குறை இருக்கிறதா?” என்று கேட்டார். அந்த நபரோ, “”பெருமாளின் மகாமந்திரத்தைச் சொல்லும் எனக்கு ஏது குறை…?”என்றார்.உடனே பெருமாள் பக்தர் விஜயன்  ஆச்சரியத்துடன்,  “”எனக்கு அந்த மந்திரம் தெரியாதே! அதைச் சொல்லேன்!” என்றார். வந்தவர்,””கோவிந்தா! கோவிந்தா!” என்றார். 

பக்திமான் விஜயன் ஏமாற்றத்துடன்,””இது தானா! நான் தினமும் விஷ்ணுசகஸ்ரநாமமமே சொல்கிறேன். அதை விடவா இது பெரிது?” என்றார். குரு அவரிடம்,””நீதவறாக நினைக்கிறாய். ஆயிரம் பெயர்களால் விஷ்ணுவை வணங்குவதே சகஸ்ரநாமம். இது பீஷ்மர் அர்ஜூனனுக்கு உபதேசித்தது. இதைப் போல அற்புதம்வேறில்லை. ஆனால், எல்லாரும் பீஷ்மராக முடியுமா? 

பாமரனும், பெருமாள் அருள் பெற சொல்லப்பட்டதே கோவிந்த நாமம். திரவுபதியின் மானம் காத்தது . அதுவே. எந்த மந்திரமும் அறியாதவன் கூட “கோவிந்தா’ என்றுஉளப்பூர்வமாகச் சொன்னால் பெருமாள் ஓடி வருவார்” என்றார் குரு. 

சொல்லுவோம் தினமும் கோவிந்தா கோவிந்தா என்ற பகவத் நாமாவை…..தொலைப்போம் நம் ஜென்மத்தை!! 

தனக்கே ஏழரைச் சனி பிடித்துவிட்டதா?

தனக்கே ஏழரைச் சனி பிடித்துவிட்டதா? என்று சிந்தித்த சனீஸ்வர பகவான்…திரேதா யுகத்தில், அதர்மத்தை அழித்து தர்மத்தை நிலைநாட்ட பகவான் விஷ்ணு ஸ்ரீராமராக அவதரித்தபோது, அவருக்கு உதவி செய்வதற்காக அனுமனாக அவதா ரம் செய்த சிவபெருமானை மீண்டும் ஒரு முறை பீடிக்க முயன்ற சம்பவம் ராமாயண த்தில் காணப்படுகிறது.ராவணனை அழிக்க வானர சேனைகளுட ன் இலங்கை செல்வதற்காக, கடலில் பால ம் அமைக்கும் பணியை மேற்கொண்டிருந் தார் ஸ்ரீராமன். இந்த சேதுபந்தனப் பணியில் சுக்ரீவன், அங்கதன் அனுமன்மற்றும் அவனது வான ர சேனைகள் ஈடுபட்டிருந்தன. ஒவ்வொரு வானரமும் ஒவ்வொன்றும் தனது சக்திக்கு ஏற்றவாறு மரங்களையும் பாறைகளையும் தூக்கி வந்து கடலில் வீசிக்கொண்டிருந்தன. 

ராம, லட்சுமணர்கள் இருவரும் கடலில் பாலம் உருவாவதை நோக்கிய வண்ணம் எல்லோருக்கும் ஆசி கூறிக் கொண்டிருந் தனர். அனுமனும் பாறைகளைப் பெயர்த் தெடுத்து, அவற்றின்மீது ‘ஜெய் ஸ்ரீராம்’ என்ற அக்ஷரங்களைச் செதுக்கி கடலில் எறிந்துகொண்டிருந்தார்.அப்போது, அங்கே சனீஸ்வர பகவான் தோ ன்றி, ஸ்ரீராம லட்சுமணர்களை வணங்கி, ”பிரபு! அனுமனுக்கு ஏழரைச் சனி பீடிக்கும் காலம் தொடங்குகிறது. என்னை தவறாக எண்ணாதீர்கள். என் கடமையைச் செய்ய அனுமதி தாருங்கள்” என்று வேண்டினார்.’எங்கள் கடமையை நாங்கள் செய்கிறோம் அதுபோல உங்கள் கடமையை நீங்கள் செய்யுங்கள். முடிந்தால், அனுமனைப் பீடித்துப் பாருங்கள்’ என்றார் ஸ்ரீராமன்.உடனே சனீஸ்வரன் அனுமன் முன் தோன்றி, ”ஆஞ்சநேயா! நான் சனீஸ்வரன். இப்போது உனக்கு ஏழரைச்சனி ஆரம்பமா கிறது. உன்னைப் பீடித்து ஆட்டிப்படைக்க, உன் உடலில் ஓர் இடம் கொடு” என்றார்.

”சனீஸ்வரா! ராவணனின் சிறையில் இரு க்கும் சீதாதேவியை மீட்க நாங்கள் இலங் கை செல்லவே இந்த சேதுபந்தனப் பணி யை ஸ்ரீராம சேவையாக ஏற்றுத் தொண் டாற்றிக் கொண்டிருக்கிறோம். இந்தப் பணி முடிந்ததும், நானே தங்களிடம் வருகி றேன். அப்போது என் உடல் முழுவதுமே தாங்கள் வியாபித்து என்னை ஆட்கொள் ள லாம்” என்றான் அனுமன்.”ஆஞ்சநேயா! காலதேவன் நிர்ணயித்த கால அளவை நான் மீற முடியாது; நீயும் மீறக்கூடாது. உன்னை நான் பீடிக்கும் நேரம் நெருங்கிவிட்டது. உடனடியாகச் சொல்; உன் உடலின் எந்த பாகத்தில் நான் பீடிக்கலாம்?”என்று கேட்டார் சனீஸ்வரன்.”என் கைகள் ராம வேலையில் ஈடுபட்டுள் ளது. அதனால், அங்கே இடம் தர முடியாது. என்கால்களில் இடம் தந்தால், அது பெரும் அபசாரமாகும். ‘எண் சாண் உடம்புக்குச் சிரசே பிரதானம்! எனவே, நீங்கள் என் தலை மீது அமர்ந்து தங்கள் கடமையைச் செய்யுங்கள்” என்று கூறினார் அனுமன்.

அனுமன் தலை வணங்கி நிற்க, அவன் தலை மீது ஏறி அமர்ந்தார் சனீஸ்வரன். அதுவரை சாதாரண பாறைகளை தூக்கி வந்த அனுமன், சனீஸ்வரன் தலை மீது அமர்ந்த பின்பு, மிகப் பெரிய மலைப் பாறைகளைப் பெயர்த்து எடுத்துத் தலை மீது வைத்துக்கொண்டு, கடலை நோக்கி நடந்து, பாறைகளை கடலில் வீசினார். பெரிய பெரிய பாறைகளின் பாரத்தை அனுமனுக்குப் பதிலாக, அவர் தலை மீது அமர்ந்திருந்த சனீஸ்வரனே சுமக்க வேண் டியதாயிற்று. அதனால், சனீஸ்வரனுக்கே கொஞ்சம் பயம் வந்துவிட்டது. ‘தனக்கே ஏழரைச் சனி பிடித்துவிட்டதா?’ என்றுகூடச் சிந்தித்தார். அனுமன் ஏற்றியசுமை தாங்காமல், அவன து தலையிலிருந்து கீழே குதித்தார். ”சனீஸ்வரா! ஏழரை ஆண்டுகள் என்னைப் பீடிக்கவேண்டிய தாங்கள், ஏன் இவ்வளவு சீக்கிரம் விட்டுவிட்டீர்கள்?” என்று கேட்டார் அனுமன்.அதற்கு சனீஸ்வரன், ”ஆஞ்சநேயா உன்னை ஒரு சில விநாடிகள் பீடித்ததால், நானும் பாறைகளைச் சுமந்து சேது பந்தன பணியில் ஈடுபட்டு புண்ணியம் பெற்றேன் 

சாக்ஷத் பரமேஸ்வரனின் அம்சம் தாங்கள் முந்தைய யுகத்தில் தங்களை நான் பீடிக்க முயன்று, வெற்றியும் பெற்றேன். இப்போ து தோல்வி அடைந்துவிட்டேன்’ என்றார் சனீஸ்வரன்.”இல்லை, இல்லை… இப்போதும் தாங்க ளே வென்றீர்கள்! ஏழரை ஆண்டுகளுக்கு ப் பதில் ஏழரை விநாடிகளாவது என்னைப் பீடித்துவிட்டீர்கள் அல்லவா?’ என்றார் அனுமான். அதைக் கேட்டு மனம் மகிழ்ந்த சனீஸ்வர ன், ”அனுமான்..! உனக்கு நான் ஏதாவது நன்மை செய்ய வேண்டும் என விரும்புகி றேன். என்ன வேண்டும் கேள்” என்றார். ”ராம நாமத்தை பக்தி சிரத்தையோடு பாரா யணம் செய்பவர்களை உங்களது ஏழரைச் சனி காலத்தில் ஏற்படும் துன்பங்களில் இருந்து நீங்களே காத்தருள வேண்டும்’ என வரம் கேட்டார் அனுமன். சனியும் வரம் தந்து அருளினார்.பொதுவாக ஒருவரை ஏழரைச் சனி பீடிக்கு ம் காலத்தை மூன்று கூறாகப் பிரித்து மங்குசனி, தங்குசனி, பொங்குசனி என்று ஜோதிட சாஸ்திரம் கூறுகிறது. அனுமன் பெற்ற வரத்தால் ஏழரைச் சனியி ன் மங்குசனி, தங்குசனி காலத்தில் ஏற்ப டும் இன்னல்களைத் தாங்கி பிரச்னைக ளைச் சமாளித்து, முடிவில் வெற்றியும் செல்வமும், சௌபாக்கியமும் பெற, ”ஸ்ரீ ராம ஜெய ராம ஜெய ஜெய ராம” என்ற தாரக மந்திரத்தை சிரத்தா பக்தியுடன் ஜெபிக்க வேண்டுமென்று சாஸ்திரங்கள் அறிந்த பெரியோர்கள் நமக்கு வழிகாட்டியுள்ளனர்.

.

’ஓம் சுந்தர காண்ட நாயகனே போற்றி ! ’ஓம் சுடர் ஒளித் திருவே போற்றி போற்றி ! ஸ்ரீ ராம ஜெயராம ஜெய ஜெய ராமா ஜெய் ஸ்ரீராம் ஜெய்சீதா ராம் ஸ்ரீ ராம ஜெயம் ஜெய் ஸ்ரீ ஆஞ்சனேயா…